Donazione

praecănens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecănens
Gen.
praecănentis
Dat.
praecănenti
Acc.
praecănentem
Abl.
praecănens
Voc.
praecănenti
PLURALE
Nom.
praecănentes
Gen.
praecănentium
Dat.
praecănentibus
Acc.
praecănentes
Abl.
praecănentes
Voc.
praecănentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecănens
Gen.
praecănentis
Dat.
praecănenti
Acc.
praecănentem
Abl.
praecănens
Voc.
praecănenti
PLURALE
Nom.
praecănentes
Gen.
praecănentium
Dat.
praecănentibus
Acc.
praecănentes
Abl.
praecănentes
Voc.
praecănentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecănens
Gen.
praecănentis
Dat.
praecănenti
Acc.
praecănens
Abl.
praecănens
Voc.
praecănenti
PLURALE
Nom.
praecănentia
Gen.
praecănentium
Dat.
praecănentibus
Acc.
praecănentia
Abl.
praecănentia
Voc.
praecănentibus

‹ praecalvus
praecăno ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praebitus agg. part. perf. I cl.
praebitus agg. inf. perf.
praecălĕfactus agg. I cl.
praecălĭdus agg. I cl.
praecalvus agg. I cl.
praecănens agg. part. pres. II cl.
praecăno v. tr. III coniug.
praecănor v. tr. III coniug.
praecantans agg. part. pres. II cl.
praecantātĭo sost. femm. III decl.
praecantātŏr sost. masch. III decl.
praecantatrix sost. femm. III decl.
praecantatūrūs agg. part. fut.
praecantatus agg. part. perf. I cl.
praecantatus agg. inf. perf.
praecanto v. tr. I coniug.
praecantor v. tr. I coniug.
praecantŏr sost. masch. III decl.
praecantrix sost. femm. III decl.
praecānus agg. I cl.
{{ID:PRAECANENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android