Donazione

praetĕror - Diatesi passiva

(praetĕro, praetĕris, praetrivi, praetritum, praetĕrĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕror
II sing.
praetĕrĕris, praetĕrĕre
III sing.
praetĕrĭtur
I plur.
praetĕrĭmur
II plur.
praetĕrimĭni
III plur.
praetĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
praetĕrēbar
II sing.
praetĕrebāris, praetĕrebāre
III sing.
praetĕrebātur
I plur.
praetĕrebāmur
II plur.
praetĕrebamĭni
III plur.
praetĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetĕrar
II sing.
praetĕrēris, praetĕrēre
III sing.
praetĕrētur
I plur.
praetĕrēmur
II plur.
praetĕremĭni
III plur.
praetĕrentur
PERFETTO
I sing.
praetritus, –a, –um sum
II sing.
praetritus, –a, –um es
III sing.
praetritus, –a, –um est
I plur.
praetriti, –ae, –a sumus
II plur.
praetriti, –ae, –a estis
III plur.
praetriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetritus, –a, –um eram
II sing.
praetritus, –a, –um eras
III sing.
praetritus, –a, –um erat
I plur.
praetriti, –ae, –a eramus
II plur.
praetriti, –ae, –a eratis
III plur.
praetriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetritus, –a, –um ero
II sing.
praetritus, –a, –um eris
III sing.
praetritus, –a, –um erit
I plur.
praetriti, –ae, –a erimus
II plur.
praetriti, –ae, –a eritis
III plur.
praetriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕrar
II sing.
praetĕrāris, praetĕrāre
III sing.
praetĕrātur
I plur.
praetĕrāmur
II plur.
praetĕramĭni
III plur.
praetĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
praetĕrĕrer
II sing.
praetĕrerēris, praetĕrerēre
III sing.
praetĕrerētur
I plur.
praetĕrerēmur
II plur.
praetĕreremĭni
III plur.
praetĕrerentur
PERFETTO
I sing.
praetritus, –a, –um sim
II sing.
praetritus, –a, –um sis
III sing.
praetritus, –a, –um sit
I plur.
praetriti, –ae, –a simus
II plur.
praetriti, –ae, –a sitis
III plur.
praetriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetritus, –a, –um essem
II sing.
praetritus, –a, –um esses
III sing.
praetritus, –a, –um esset
I plur.
praetriti, –ae, –a essemus
II plur.
praetriti, –ae, –a essetis
III plur.
praetriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetĕrĕre
II plur.
praetĕrimĭni
FUTURO
II sing.
praetĕrĭtor
III sing.
praetĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
praetĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetĕri
PERFETTO
Singolare:
praetritus, –a, –um esse
Plurale:
praetriti, –ae, –a esse
FUTURO
praetritum esse
GERUNDIVO
praetĕrendus, –a, –um
SUPINO
praetritu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetĕro
praeterproptĕr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetermonstror v. tr. I coniug.
praeternāvĭgans agg. part. pres. II cl.
praeternāvĭgo v. tr. I coniug.
praeternāvĭgor v. tr. I coniug.
praetĕro v. tr. III coniug.
praetĕror v. tr. III coniug.
praeterproptĕr avv.
praeterquăm avv.
praetersum v. intr. an.
praetervectĭo sost. femm. III decl.
praetervectūrūs agg. part. fut.
praetervectus agg. part. perf. I cl.
praetervectus agg. inf. perf.
praetervĕhens agg. part. pres. II cl.
praetervĕho v. tr. III coniug.
praetervĕhor v. tr. III coniug.
praetervertens agg. part. pres. II cl.
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAETEROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android