praetergrĕdĭor - Diatesi attiva
(praetergrĕdĭor, praetergrĕdĕris, praetergressus sum, praetergrĕdi)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetergrĕdĭor
II sing.
praetergrĕdĕris, praetergrĕdĕre
III sing.
praetergrĕdītur
I plur.
praetergrĕdīmur
II plur.
praetergrĕdimĭni
III plur.
praetergrĕdiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praetergrĕdiēbar
II sing.
praetergrĕdiebāris, praetergrĕdiebāre
III sing.
praetergrĕdiebātur
I plur.
praetergrĕdiebāmur
II plur.
praetergrĕdiebamĭni
III plur.
praetergrĕdiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetergrĕdĭar
II sing.
praetergrĕdiēris, praetergrĕdiēre
III sing.
praetergrĕdiētur
I plur.
praetergrĕdiēmur
II plur.
praetergrĕdiemĭni
III plur.
praetergrĕdientur
PERFETTO
I sing.
praetergressus, –a, –um sum
II sing.
praetergressus, –a, –um es
III sing.
praetergressus, –a, –um est
I plur.
praetergressi, –ae, –a sumus
II plur.
praetergressi, –ae, –a estis
III plur.
praetergressi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetergressus, –a, –um eram
II sing.
praetergressus, –a, –um eras
III sing.
praetergressus, –a, –um erat
I plur.
praetergressi, –ae, –a eramus
II plur.
praetergressi, –ae, –a eratis
III plur.
praetergressi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetergressus, –a, –um ero
II sing.
praetergressus, –a, –um eris
III sing.
praetergressus, –a, –um erit
I plur.
praetergressi, –ae, –a erimus
II plur.
praetergressi, –ae, –a eritis
III plur.
praetergressi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetergrĕdĭar
II sing.
praetergrĕdiāris, praetergrĕdiāre
III sing.
praetergrĕdiātur
I plur.
praetergrĕdiāmur
II plur.
praetergrĕdiamĭni
III plur.
praetergrĕdiantur
IMPERFETTO
I sing.
praetergrĕdĕrer
II sing.
praetergrĕderēris, praetergrĕderēre
III sing.
praetergrĕderētur
I plur.
praetergrĕderēmur
II plur.
praetergrĕderēmini
III plur.
praetergrĕderentur
PERFETTO
I sing.
praetergressus, –a, –um sim
II sing.
praetergressus, –a, –um sis
III sing.
praetergressus, –a, –um sit
I plur.
praetergressi, –ae, –a simus
II plur.
praetergressi, –ae, –a sitis
III plur.
praetergressi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetergressus, –a, –um essem
II sing.
praetergressus, –a, –um esses
III sing.
praetergressus, –a, –um esset
I plur.
praetergressi, –ae, –a essemus
II plur.
praetergressi, –ae, –a essetis
III plur.
praetergressi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetergrĕdĕre
II plur.
praetergrĕdimĭni
FUTURO
II sing.
praetergrĕdītor
III sing.
praetergrĕdītor
II plur.
–
III plur.
praetergrĕdiuntor
INFINITO
PRESENTE
praetergrĕdi
PERFETTO
Singolare:
praetergressus, –a, –um esse
Plurale:
praetergressi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praetergressūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praetergressūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praetergrĕdiens, –ientis
FUTURO
praetergressūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praetergressum
Passivo:
praetergressu
GERUNDIO
Genitivo:
praetergrĕdiendi
Dativo:
praetergrĕdiendo
Accusativo:
praetergrĕdiendum
Ablativo:
praetergrĕdiendo
GERUNDIVO
praetergrĕdiendus, –a, –um
praetergrĕdĭor v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android