Donazione

praeterlābens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeterlābens
Gen.
praeterlābentis
Dat.
praeterlābenti
Acc.
praeterlābentem
Abl.
praeterlābens
Voc.
praeterlābenti
PLURALE
Nom.
praeterlābentes
Gen.
praeterlābentium
Dat.
praeterlābentibus
Acc.
praeterlābentes
Abl.
praeterlābentes
Voc.
praeterlābentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeterlābens
Gen.
praeterlābentis
Dat.
praeterlābenti
Acc.
praeterlābentem
Abl.
praeterlābens
Voc.
praeterlābenti
PLURALE
Nom.
praeterlābentes
Gen.
praeterlābentium
Dat.
praeterlābentibus
Acc.
praeterlābentes
Abl.
praeterlābentes
Voc.
praeterlābentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeterlābens
Gen.
praeterlābentis
Dat.
praeterlābenti
Acc.
praeterlābens
Abl.
praeterlābens
Voc.
praeterlābenti
PLURALE
Nom.
praeterlābentia
Gen.
praeterlābentium
Dat.
praeterlābentibus
Acc.
praeterlābentia
Abl.
praeterlābentia
Voc.
praeterlābentibus

‹ praeteritus
praeterlābor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetĕrĭtĭo sost. femm. III decl.
praeteritum Sost. nt. II decl.
praeteritūrūs agg. part. fut.
praeteritus agg. part. perf. I cl.
praeteritus agg. inf. perf.
praeterlābens agg. part. pres. II cl.
praeterlābor v. tr. e intr. dep. III coniug.
praeterlambens agg. part. pres. II cl.
praeterlambo v. tr. III coniug.
praeterlambor v. tr. III coniug.
praeterlapsūrūs agg. part. fut.
praeterlapsus agg. part. perf. I cl.
praeterlatūrūs agg. part. fut.
praeterlatus agg. part. perf. I cl.
praeterlatus agg. inf. perf.
praetermĕans agg. part. pres. II cl.
praetermĕo v. tr. e intr. I coniug.
praetermĕor v. tr. e intr. I coniug.
praetermissĭo sost. femm. III decl.
praetermissūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAETERLABENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android