Donazione

praeterlābor - Diatesi attiva

(praeterlābor, praeterlābĕris, praeterlapsus sum, praeterlābi)

verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeterlābor
II sing.
praeterlābĕris, praeterlābĕre
III sing.
praeterlābĭtur
I plur.
praeterlābĭmur
II plur.
praeterlābimĭni
III plur.
praeterlābuntur
IMPERFETTO
I sing.
praeterlābēbar
II sing.
praeterlābebāris, praeterlābebāre
III sing.
praeterlābebātur
I plur.
praeterlābebāmur
II plur.
praeterlābebamĭni
III plur.
praeterlābebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeterlābar
II sing.
praeterlābēris, praeterlābēre
III sing.
praeterlābētur
I plur.
praeterlābēmur
II plur.
praeterlābemĭni
III plur.
praeterlābentur
PERFETTO
I sing.
praeterlapsus, –a, –um sum
II sing.
praeterlapsus, –a, –um es
III sing.
praeterlapsus, –a, –um est
I plur.
praeterlapsi, –ae, –a sumus
II plur.
praeterlapsi, –ae, –a estis
III plur.
praeterlapsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeterlapsus, –a, –um eram
II sing.
praeterlapsus, –a, –um eras
III sing.
praeterlapsus, –a, –um erat
I plur.
praeterlapsi, –ae, –a eramus
II plur.
praeterlapsi, –ae, –a eratis
III plur.
praeterlapsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeterlapsus, –a, –um ero
II sing.
praeterlapsus, –a, –um eris
III sing.
praeterlapsus, –a, –um erit
I plur.
praeterlapsi, –ae, –a erimus
II plur.
praeterlapsi, –ae, –a eritis
III plur.
praeterlapsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeterlābar
II sing.
praeterlābāris, praeterlābāre
III sing.
praeterlābātur
I plur.
praeterlābāmur
II plur.
praeterlābamĭni
III plur.
praeterlābantur
IMPERFETTO
I sing.
praeterlābĕrer
II sing.
praeterlāberēris, praeterlāberēre
III sing.
praeterlāberētur
I plur.
praeterlāberēmur
II plur.
praeterlāberemĭni
III plur.
praeterlāberentur
PERFETTO
I sing.
praeterlapsus, –a, –um sim
II sing.
praeterlapsus, –a, –um sis
III sing.
praeterlapsus, –a, –um sit
I plur.
praeterlapsi, –ae, –a simus
II plur.
praeterlapsi, –ae, –a sitis
III plur.
praeterlapsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeterlapsus, –a, –um essem
II sing.
praeterlapsus, –a, –um esses
III sing.
praeterlapsus, –a, –um esset
I plur.
praeterlapsi, –ae, –a essemus
II plur.
praeterlapsi, –ae, –a essetis
III plur.
praeterlapsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeterlābĕre
II plur.
praeterlābĭmini
FUTURO
II sing.
praeterlābĭtor
III sing.
praeterlābĭtor
II plur.
–
III plur.
praeterlābuntor
INFINITO
PRESENTE
praeterlābi
PERFETTO
Singolare:
praeterlapsus, –a, –um esse
Plurale:
praeterlapsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praeterlapsūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeterlapsūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praeterlābens, –entis
FUTURO
praeterlapsūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praeterlapsum
Passivo:
praeterlapsu
GERUNDIO
Genitivo:
praeterlābendi
Dativo:
praeterlābendo
Accusativo:
praeterlābendum
Ablativo:
praeterlābendo
GERUNDIVO
praeterlābendus, –a, –um



‹ praeterlābens
praeterlambens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeteritum Sost. nt. II decl.
praeteritūrūs agg. part. fut.
praeteritus agg. part. perf. I cl.
praeteritus agg. inf. perf.
praeterlābens agg. part. pres. II cl.
praeterlābor v. tr. e intr. dep. III coniug.
praeterlambens agg. part. pres. II cl.
praeterlambo v. tr. III coniug.
praeterlambor v. tr. III coniug.
praeterlapsūrūs agg. part. fut.
praeterlapsus agg. part. perf. I cl.
praeterlatūrūs agg. part. fut.
praeterlatus agg. part. perf. I cl.
praeterlatus agg. inf. perf.
praetermĕans agg. part. pres. II cl.
praetermĕo v. tr. e intr. I coniug.
praetermĕor v. tr. e intr. I coniug.
praetermissĭo sost. femm. III decl.
praetermissūrūs agg. part. fut.
praetermissus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAETERLABOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android