Donazione

praeteritus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeteritus
Gen.
praeteriti
Dat.
praeterito
Acc.
praeteritum
Abl.
praeterito
Voc.
praeterite
PLURALE
Nom.
praeteriti
Gen.
praeteritōrum
Dat.
praeteritis
Acc.
praeteritos
Abl.
praeteritis
Voc.
praeteriti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeterită
Gen.
praeteritae
Dat.
praeteritae
Acc.
praeteritam
Abl.
praeteritā
Voc.
praeterită
PLURALE
Nom.
praeteritae
Gen.
praeteritārum
Dat.
praeteritis
Acc.
praeteritas
Abl.
praeteritis
Voc.
praeteritae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeteritum
Gen.
praeteriti
Dat.
praeterito
Acc.
praeteritum
Abl.
praeterito
Voc.
praeteritum
PLURALE
Nom.
praeterita
Gen.
praeteritōrum
Dat.
praeteritis
Acc.
praeterita
Abl.
praeteritis
Voc.
praeterita

‹ praeteritus
praeterlābens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetĕriens agg. part. pres. II cl.
praetĕrĭtĭo sost. femm. III decl.
praeteritum Sost. nt. II decl.
praeteritūrūs agg. part. fut.
praeteritus agg. part. perf. I cl.
praeteritus agg. inf. perf.
praeterlābens agg. part. pres. II cl.
praeterlābor v. tr. e intr. dep. III coniug.
praeterlambens agg. part. pres. II cl.
praeterlambo v. tr. III coniug.
praeterlambor v. tr. III coniug.
praeterlapsūrūs agg. part. fut.
praeterlapsus agg. part. perf. I cl.
praeterlatūrūs agg. part. fut.
praeterlatus agg. part. perf. I cl.
praeterlatus agg. inf. perf.
praetermĕans agg. part. pres. II cl.
praetermĕo v. tr. e intr. I coniug.
praetermĕor v. tr. e intr. I coniug.
praetermissĭo sost. femm. III decl.
{{ID:PRAETERITUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android