praetĕgor - Diatesi passiva
(praetĕgo, praetĕgis, praetexi, praetectum, praetĕgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕgor
II sing.
praetĕgĕris, praetĕgĕre
III sing.
praetĕgĭtur
I plur.
praetĕgĭmur
II plur.
praetĕgimĭni
III plur.
praetĕguntur
IMPERFETTO
I sing.
praetĕgēbar
II sing.
praetĕgebāris, praetĕgebāre
III sing.
praetĕgebātur
I plur.
praetĕgebāmur
II plur.
praetĕgebamĭni
III plur.
praetĕgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetĕgar
II sing.
praetĕgēris, praetĕgēre
III sing.
praetĕgētur
I plur.
praetĕgēmur
II plur.
praetĕgemĭni
III plur.
praetĕgentur
PERFETTO
I sing.
praetectus, –a, –um sum
II sing.
praetectus, –a, –um es
III sing.
praetectus, –a, –um est
I plur.
praetecti, –ae, –a sumus
II plur.
praetecti, –ae, –a estis
III plur.
praetecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetectus, –a, –um eram
II sing.
praetectus, –a, –um eras
III sing.
praetectus, –a, –um erat
I plur.
praetecti, –ae, –a eramus
II plur.
praetecti, –ae, –a eratis
III plur.
praetecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetectus, –a, –um ero
II sing.
praetectus, –a, –um eris
III sing.
praetectus, –a, –um erit
I plur.
praetecti, –ae, –a erimus
II plur.
praetecti, –ae, –a eritis
III plur.
praetecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕgar
II sing.
praetĕgāris, praetĕgāre
III sing.
praetĕgātur
I plur.
praetĕgāmur
II plur.
praetĕgamĭni
III plur.
praetĕgantur
IMPERFETTO
I sing.
praetĕgĕrer
II sing.
praetĕgerēris, praetĕgerēre
III sing.
praetĕgerētur
I plur.
praetĕgerēmur
II plur.
praetĕgeremĭni
III plur.
praetĕgerentur
PERFETTO
I sing.
praetectus, –a, –um sim
II sing.
praetectus, –a, –um sis
III sing.
praetectus, –a, –um sit
I plur.
praetecti, –ae, –a simus
II plur.
praetecti, –ae, –a sitis
III plur.
praetecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetectus, –a, –um essem
II sing.
praetectus, –a, –um esses
III sing.
praetectus, –a, –um esset
I plur.
praetecti, –ae, –a essemus
II plur.
praetecti, –ae, –a essetis
III plur.
praetecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetĕgĕre
II plur.
praetĕgimĭni
FUTURO
II sing.
praetĕgĭtor
III sing.
praetĕgĭtor
II plur.
–
III plur.
praetĕguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetĕgi
PERFETTO
Singolare:
praetectus, –a, –um esse
Plurale:
praetecti, –ae, –a esse
FUTURO
praetectum esse
GERUNDIVO
praetĕgendus, –a, –um
SUPINO
praetectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praetĕgor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android