Donazione

praetendor - Diatesi passiva

(praetendo, praetendis, praetendi, praetentum, praetendĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetendor
II sing.
praetendĕris, praetendĕre
III sing.
praetendĭtur
I plur.
praetendĭmur
II plur.
praetendimĭni
III plur.
praetenduntur
IMPERFETTO
I sing.
praetendēbar
II sing.
praetendebāris, praetendebāre
III sing.
praetendebātur
I plur.
praetendebāmur
II plur.
praetendebamĭni
III plur.
praetendebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetendar
II sing.
praetendēris, praetendēre
III sing.
praetendētur
I plur.
praetendēmur
II plur.
praetendemĭni
III plur.
praetendentur
PERFETTO
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sum
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um es
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um est
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sumus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a estis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um eram
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um eras
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um erat
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a eramus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a eratis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um ero
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um eris
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um erit
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a erimus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a eritis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetendar
II sing.
praetendāris, praetendāre
III sing.
praetendātur
I plur.
praetendāmur
II plur.
praetendamĭni
III plur.
praetendantur
IMPERFETTO
I sing.
praetendĕrer
II sing.
praetenderēris, praetenderēre
III sing.
praetenderētur
I plur.
praetenderēmur
II plur.
praetenderemĭni
III plur.
praetenderentur
PERFETTO
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sim
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sis
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sit
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a simus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sitis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um essem
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um esses
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um esset
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a essemus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a essetis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetendĕre
II plur.
praetendimĭni
FUTURO
II sing.
praetendĭtor
III sing.
praetendĭtor
II plur.
–
III plur.
praetenduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetentus o praetensus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetendi
PERFETTO
Singolare:
praetentus o praetensus, –a, –um esse
Plurale:
praetenti o praetensi, –ae, –a esse
FUTURO
praetentum esse o praetensum esse
GERUNDIVO
praetendendus, –a, –um
SUPINO
praetentu o praetensu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetendo
praetĕnĕr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetemptatus agg. inf. perf.
praetempto v. tr. I coniug.
praetemptor v. tr. I coniug.
praetendens agg. part. pres. II cl.
praetendo v. tr. III coniug.
praetendor v. tr. III coniug.
praetĕnĕr agg. I cl.
praetentans agg. part. pres. II cl.
praetento v. tr. I coniug.
praetentor v. tr. I coniug.
praetentūra sost. femm. I decl.
praetentūrūs agg. part. fut.
praetentus agg. part. perf. I cl.
praetentus agg. inf. perf.
praetĕnŭis agg. II cl.
praetĕpescens agg. part. pres. II cl.
praetĕpesco v. intr. III coniug.
praetĕr avv.
praetĕr prep.
praetĕrăgens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAETENDOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android