Donazione

praetĕgo - Diatesi attiva

(praetĕgo, praetĕgis, praetexi, praetectum, praetĕgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕgo
II sing.
praetĕgis
III sing.
praetĕgit
I plur.
praetĕgĭmus
II plur.
praetĕgĭtis
III plur.
praetĕgunt
IMPERFETTO
I sing.
praetĕgēbam
II sing.
praetĕgēbas
III sing.
praetĕgēbat
I plur.
praetĕgebāmus
II plur.
praetĕgebātis
III plur.
praetĕgēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetĕgam
II sing.
praetĕges
III sing.
praetĕget
I plur.
praetĕgēmus
II plur.
praetĕgētis
III plur.
praetĕgent
PERFETTO
I sing.
praetexi
II sing.
praetexisti
III sing.
praetexit
I plur.
praetexĭmus
II plur.
praetexistis
III plur.
praetexērunt, praetexēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetexĕram
II sing.
praetexĕras
III sing.
praetexĕrat
I plur.
praetexerāmus
II plur.
praetexerātis
III plur.
praetexĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetexĕro
II sing.
praetexĕris
III sing.
praetexĕrit
I plur.
praetexerĭmus
II plur.
praetexerĭtis
III plur.
praetexĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕgam
II sing.
praetĕgas
III sing.
praetĕgat
I plur.
praetĕgāmus
II plur.
praetĕgātis
III plur.
praetĕgant
IMPERFETTO
I sing.
praetĕgĕrem
II sing.
praetĕgĕres
III sing.
praetĕgĕret
I plur.
praetĕgerēmus
II plur.
praetĕgerētis
III plur.
praetĕgĕrent
PERFETTO
I sing.
praetexĕrim
II sing.
praetexĕris
III sing.
praetexĕrit
I plur.
praetexerĭmus
II plur.
praetexerĭtis
III plur.
praetexĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetexissem
II sing.
praetexisses
III sing.
praetexisset
I plur.
praetexissēmus
II plur.
praetexissētis
III plur.
praetexissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetĕgĕ
II plur.
praetĕgĭte
FUTURO
II sing.
praetĕgĭto
III sing.
praetĕgĭto
II plur.
praetĕgitōte
III plur.
praetĕgunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praetĕgens, –entis
FUTURO
praetectūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praetĕgĕre
PERFETTO
praetexisse
FUTURO
Singolare:
praetectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praetectūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praetĕgendi
Dativo:
praetĕgendo
Accusativo:
ad praetĕgendum
Ablativo:
praetĕgendo
SUPINO
praetectum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praetĕgens
praetĕgor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetardor v. tr. I coniug.
praetectūrūs agg. part. fut.
praetectus agg. part. perf. I cl.
praetectus agg. inf. perf.
praetĕgens agg. part. pres. II cl.
praetĕgo v. tr. III coniug.
praetĕgor v. tr. III coniug.
praetemptans agg. part. pres. II cl.
praetemptatūrūs agg. part. fut.
praetemptātŭs sost. masch. IV decl.
praetemptatus agg. part. perf. I cl.
praetemptatus agg. inf. perf.
praetempto v. tr. I coniug.
praetemptor v. tr. I coniug.
praetendens agg. part. pres. II cl.
praetendo v. tr. III coniug.
praetendor v. tr. III coniug.
praetĕnĕr agg. I cl.
praetentans agg. part. pres. II cl.
praetento v. tr. I coniug.
{{ID:PRAETEGO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android