Donazione

praetemptor - Diatesi passiva

(praetempto, praetemptas, praetemptavi, praetemptatum, praetemptāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetemptor
II sing.
praetemptāris, praetemptāre
III sing.
praetemptātur
I plur.
praetemptāmur
II plur.
praetemptamĭni
III plur.
praetemptantur
IMPERFETTO
I sing.
praetemptābar
II sing.
praetemptabāris, praetemptabāre
III sing.
praetemptabātur
I plur.
praetemptabāmur
II plur.
praetemptabamĭni
III plur.
praetemptabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetemptābor
II sing.
praetemptabĕris, praetemptabĕre
III sing.
praetemptabĭtur
I plur.
praetemptabĭmur
II plur.
praetemptabimĭni
III plur.
praetemptabuntur
PERFETTO
I sing.
praetemptatus, –a, –um sum
II sing.
praetemptatus, –a, –um es
III sing.
praetemptatus, –a, –um est
I plur.
praetemptati, –ae, –a sumus
II plur.
praetemptati, –ae, –a estis
III plur.
praetemptati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetemptatus, –a, –um eram
II sing.
praetemptatus, –a, –um eras
III sing.
praetemptatus, –a, –um erat
I plur.
praetemptati, –ae, –a eramus
II plur.
praetemptati, –ae, –a eratis
III plur.
praetemptati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetemptatus, –a, –um ero
II sing.
praetemptatus, –a, –um eris
III sing.
praetemptatus, –a, –um erit
I plur.
praetemptati, –ae, –a erimus
II plur.
praetemptati, –ae, –a eritis
III plur.
praetemptati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetempter
II sing.
praetemptēris, praetemptēre
III sing.
praetemptētur
I plur.
praetemptēmur
II plur.
praetemptemĭni
III plur.
praetemptentur
IMPERFETTO
I sing.
praetemptārer
II sing.
praetemptarēris, praetemptarēre
III sing.
praetemptarētur
I plur.
praetemptarēmur
II plur.
praetemptaremĭni
III plur.
praetemptarentur
PERFETTO
I sing.
praetemptatus, –a, –um sim
II sing.
praetemptatus, –a, –um sis
III sing.
praetemptatus, –a, –um sit
I plur.
praetemptati, –ae, –a simus
II plur.
praetemptati, –ae, –a sitis
III plur.
praetemptati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetemptatus, –a, –um essem
II sing.
praetemptatus, –a, –um esses
III sing.
praetemptatus, –a, –um esset
I plur.
praetemptati, –ae, –a essemus
II plur.
praetemptati, –ae, –a essetis
III plur.
praetemptati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetemptāre
II plur.
praetemptamĭni
FUTURO
II sing.
praetemptātor
III sing.
praetemptātor
II plur.
–
III plur.
praetemptantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetemptatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetemptāri
PERFETTO
Singolare:
praetemptatus, –a, –um esse
Plurale:
praetemptati, –ae, –a esse
FUTURO
praetemptatum esse
GERUNDIVO
praetemptandus, –a, –um
SUPINO
praetemptatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetempto
praetendens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetemptatūrūs agg. part. fut.
praetemptātŭs sost. masch. IV decl.
praetemptatus agg. part. perf. I cl.
praetemptatus agg. inf. perf.
praetempto v. tr. I coniug.
praetemptor v. tr. I coniug.
praetendens agg. part. pres. II cl.
praetendo v. tr. III coniug.
praetendor v. tr. III coniug.
praetĕnĕr agg. I cl.
praetentans agg. part. pres. II cl.
praetento v. tr. I coniug.
praetentor v. tr. I coniug.
praetentūra sost. femm. I decl.
praetentūrūs agg. part. fut.
praetentus agg. part. perf. I cl.
praetentus agg. inf. perf.
praetĕnŭis agg. II cl.
praetĕpescens agg. part. pres. II cl.
praetĕpesco v. intr. III coniug.
{{ID:PRAETEMPTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android