Donazione

praemittor - Diatesi passiva

(praemitto, praemittis, praemisi, praemissum, praemittĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemittor
II sing.
praemittĕris, praemittĕre
III sing.
praemittĭtur
I plur.
praemittĭmur
II plur.
praemittimĭni
III plur.
praemittuntur
IMPERFETTO
I sing.
praemittēbar
II sing.
praemittebāris, praemittebāre
III sing.
praemittebātur
I plur.
praemittebāmur
II plur.
praemittebamĭni
III plur.
praemittebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemittar
II sing.
praemittēris, praemittēre
III sing.
praemittētur
I plur.
praemittēmur
II plur.
praemittemĭni
III plur.
praemittentur
PERFETTO
I sing.
praemissus, –a, –um sum
II sing.
praemissus, –a, –um es
III sing.
praemissus, –a, –um est
I plur.
praemissi, –ae, –a sumus
II plur.
praemissi, –ae, –a estis
III plur.
praemissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemissus, –a, –um eram
II sing.
praemissus, –a, –um eras
III sing.
praemissus, –a, –um erat
I plur.
praemissi, –ae, –a eramus
II plur.
praemissi, –ae, –a eratis
III plur.
praemissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemissus, –a, –um ero
II sing.
praemissus, –a, –um eris
III sing.
praemissus, –a, –um erit
I plur.
praemissi, –ae, –a erimus
II plur.
praemissi, –ae, –a eritis
III plur.
praemissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemittar
II sing.
praemittāris, praemittāre
III sing.
praemittātur
I plur.
praemittāmur
II plur.
praemittamĭni
III plur.
praemittantur
IMPERFETTO
I sing.
praemittĕrer
II sing.
praemitterēris, praemitterēre
III sing.
praemitterētur
I plur.
praemitterēmur
II plur.
praemitteremĭni
III plur.
praemitterentur
PERFETTO
I sing.
praemissus, –a, –um sim
II sing.
praemissus, –a, –um sis
III sing.
praemissus, –a, –um sit
I plur.
praemissi, –ae, –a simus
II plur.
praemissi, –ae, –a sitis
III plur.
praemissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemissus, –a, –um essem
II sing.
praemissus, –a, –um esses
III sing.
praemissus, –a, –um esset
I plur.
praemissi, –ae, –a essemus
II plur.
praemissi, –ae, –a essetis
III plur.
praemissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemittĕre
II plur.
praemittimĭni
FUTURO
II sing.
praemittĭtor
III sing.
praemittĭtor
II plur.
–
III plur.
praemittuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praemissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praemitti
PERFETTO
Singolare:
praemissus, –a, –um esse
Plurale:
praemissi, –ae, –a esse
FUTURO
praemissum esse
GERUNDIVO
praemittendus, –a, –um
SUPINO
praemissu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praemitto
praemĭum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemissus agg. part. perf. I cl.
praemissus agg. inf. perf.
praemītis agg. II cl.
praemittens agg. part. pres. II cl.
praemitto v. tr. III coniug.
praemittor v. tr. III coniug.
praemĭum Sost. nt. II decl.
praemixtus agg. I cl.
praemŏdĕrans agg. part. pres. II cl.
praemŏdĕror v. intr. dep. I coniug.
praemŏdŭlans agg. part. pres. II cl.
praemodulatūrūs agg. part. fut.
praemodulatus agg. part. perf. I cl.
praemŏdŭlor v. tr. dep. I coniug.
praemŏdum avv.
praemoeniens agg. part. pres. II cl.
praemoenio v. tr. IV coniug.
praemoenĭor v. tr. IV coniug.
praemoenitūrūs agg. part. fut.
praemoenitus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEMITTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android