Donazione

praemittens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praemittens
Gen.
praemittentis
Dat.
praemittenti
Acc.
praemittentem
Abl.
praemittens
Voc.
praemittenti
PLURALE
Nom.
praemittentes
Gen.
praemittentium
Dat.
praemittentibus
Acc.
praemittentes
Abl.
praemittentes
Voc.
praemittentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praemittens
Gen.
praemittentis
Dat.
praemittenti
Acc.
praemittentem
Abl.
praemittens
Voc.
praemittenti
PLURALE
Nom.
praemittentes
Gen.
praemittentium
Dat.
praemittentibus
Acc.
praemittentes
Abl.
praemittentes
Voc.
praemittentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praemittens
Gen.
praemittentis
Dat.
praemittenti
Acc.
praemittens
Abl.
praemittens
Voc.
praemittenti
PLURALE
Nom.
praemittentia
Gen.
praemittentium
Dat.
praemittentibus
Acc.
praemittentia
Abl.
praemittentia
Voc.
praemittentibus

‹ praemītis
praemitto ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemĭōsus agg. I cl.
praemissūrūs agg. part. fut.
praemissus agg. part. perf. I cl.
praemissus agg. inf. perf.
praemītis agg. II cl.
praemittens agg. part. pres. II cl.
praemitto v. tr. III coniug.
praemittor v. tr. III coniug.
praemĭum Sost. nt. II decl.
praemixtus agg. I cl.
praemŏdĕrans agg. part. pres. II cl.
praemŏdĕror v. intr. dep. I coniug.
praemŏdŭlans agg. part. pres. II cl.
praemodulatūrūs agg. part. fut.
praemodulatus agg. part. perf. I cl.
praemŏdŭlor v. tr. dep. I coniug.
praemŏdum avv.
praemoeniens agg. part. pres. II cl.
praemoenio v. tr. IV coniug.
praemoenĭor v. tr. IV coniug.
{{ID:PRAEMITTENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android