Donazione

praemītis

(praemitis, praemitis, praemite)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praemitis
Gen.
praemitis
Dat.
praemiti
Acc.
praemitem
Abl.
praemiti
Voc.
praemitis
PLURALE
Nom.
praemites
Gen.
praemitĭum
Dat.
praemitĭbus
Acc.
praemites
Abl.
praemitĭbus
Voc.
praemites
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praemitis
Gen.
praemitis
Dat.
praemiti
Acc.
praemitem
Abl.
praemiti
Voc.
praemitis
PLURALE
Nom.
praemites
Gen.
praemitĭum
Dat.
praemitĭbus
Acc.
praemites
Abl.
praemitĭbus
Voc.
praemites
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praemite
Gen.
praemitis
Dat.
praemiti
Acc.
praemite
Abl.
praemiti
Voc.
praemite
PLURALE
Nom.
praemitĭa
Gen.
praemitĭum
Dat.
praemitĭbus
Acc.
praemitĭa
Abl.
praemitĭbus
Voc.
praemitĭa

‹ praemissus
praemittens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemĭor v. intr. dep. I coniug.
praemĭōsus agg. I cl.
praemissūrūs agg. part. fut.
praemissus agg. part. perf. I cl.
praemissus agg. inf. perf.
praemītis agg. II cl.
praemittens agg. part. pres. II cl.
praemitto v. tr. III coniug.
praemittor v. tr. III coniug.
praemĭum Sost. nt. II decl.
praemixtus agg. I cl.
praemŏdĕrans agg. part. pres. II cl.
praemŏdĕror v. intr. dep. I coniug.
praemŏdŭlans agg. part. pres. II cl.
praemodulatūrūs agg. part. fut.
praemodulatus agg. part. perf. I cl.
praemŏdŭlor v. tr. dep. I coniug.
praemŏdum avv.
praemoeniens agg. part. pres. II cl.
praemoenio v. tr. IV coniug.
{{ID:PRAEMITIS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android