Donazione

praemĭnistror - Diatesi passiva

(praemĭnistro, praemĭnistras, praemĭnistrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemĭnistror
II sing.
praemĭnistrāris, praemĭnistrāre
III sing.
praemĭnistrātur
I plur.
praemĭnistrāmur
II plur.
praemĭnistramĭni
III plur.
praemĭnistrantur
IMPERFETTO
I sing.
praemĭnistrābar
II sing.
praemĭnistrabāris, praemĭnistrabāre
III sing.
praemĭnistrabātur
I plur.
praemĭnistrabāmur
II plur.
praemĭnistrabamĭni
III plur.
praemĭnistrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemĭnistrābor
II sing.
praemĭnistrabĕris, praemĭnistrabĕre
III sing.
praemĭnistrabĭtur
I plur.
praemĭnistrabĭmur
II plur.
praemĭnistrabimĭni
III plur.
praemĭnistrabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemĭnistrer
II sing.
praemĭnistrēris, praemĭnistrēre
III sing.
praemĭnistrētur
I plur.
praemĭnistrēmur
II plur.
praemĭnistremĭni
III plur.
praemĭnistrentur
IMPERFETTO
I sing.
praemĭnistrārer
II sing.
praemĭnistrarēris, praemĭnistrarēre
III sing.
praemĭnistrarētur
I plur.
praemĭnistrarēmur
II plur.
praemĭnistraremĭni
III plur.
praemĭnistrarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemĭnistrāre
II plur.
praemĭnistramĭni
FUTURO
II sing.
praemĭnistrātor
III sing.
praemĭnistrātor
II plur.
–
III plur.
praemĭnistrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
–
INFINITO
PRESENTE
praemĭnistrāri
PERFETTO
Singolare:
–
Plurale:
–
FUTURO
–
GERUNDIVO
praemĭnistrandus, –a, –um
SUPINO
–

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praemĭnistro
praemĭnor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeminĕor v. tr. e intr. II coniug.
praemĭnistĕr sost. masch. II decl.
praemĭnistra sost. femm. I decl.
praemĭnistrans agg. part. pres. II cl.
praemĭnistro v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnistror v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnor v. tr. dep. I coniug.
praemĭo v. tr. I coniug.
praemĭor v. tr. I coniug.
praemĭor v. intr. dep. I coniug.
praemĭōsus agg. I cl.
praemissūrūs agg. part. fut.
praemissus agg. part. perf. I cl.
praemissus agg. inf. perf.
praemītis agg. II cl.
praemittens agg. part. pres. II cl.
praemitto v. tr. III coniug.
praemittor v. tr. III coniug.
praemĭum Sost. nt. II decl.
praemixtus agg. I cl.
{{ID:PRAEMINISTROR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android