Donazione

praeminens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeminens
Gen.
praeminentis
Dat.
praeminenti
Acc.
praeminentem
Abl.
praeminens
Voc.
praeminenti
PLURALE
Nom.
praeminentes
Gen.
praeminentium
Dat.
praeminentibus
Acc.
praeminentes
Abl.
praeminentes
Voc.
praeminentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeminens
Gen.
praeminentis
Dat.
praeminenti
Acc.
praeminentem
Abl.
praeminens
Voc.
praeminenti
PLURALE
Nom.
praeminentes
Gen.
praeminentium
Dat.
praeminentibus
Acc.
praeminentes
Abl.
praeminentes
Voc.
praeminentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeminens
Gen.
praeminentis
Dat.
praeminenti
Acc.
praeminens
Abl.
praeminens
Voc.
praeminenti
PLURALE
Nom.
praeminentia
Gen.
praeminentium
Dat.
praeminentibus
Acc.
praeminentia
Abl.
praeminentia
Voc.
praeminentibus

‹ praeminatus
praemineo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemĭgrans agg. part. pres. II cl.
praemĭgro v. intr. I coniug.
praemĭnans agg. part. pres. II cl.
praeminatūrūs agg. part. fut.
praeminatus agg. part. perf. I cl.
praeminens agg. part. pres. II cl.
praemineo v. tr. e intr. II coniug.
praeminĕor v. tr. e intr. II coniug.
praemĭnistĕr sost. masch. II decl.
praemĭnistra sost. femm. I decl.
praemĭnistrans agg. part. pres. II cl.
praemĭnistro v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnistror v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnor v. tr. dep. I coniug.
praemĭo v. tr. I coniug.
praemĭor v. tr. I coniug.
praemĭor v. intr. dep. I coniug.
praemĭōsus agg. I cl.
praemissūrūs agg. part. fut.
praemissus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEMINENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android