Donazione

praeminatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeminatus
Gen.
praeminati
Dat.
praeminato
Acc.
praeminatum
Abl.
praeminate
Voc.
praeminato
PLURALE
Nom.
praeminati
Gen.
praeminatōrum
Dat.
praeminatis
Acc.
praeminatos
Abl.
praeminati
Voc.
praeminatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeminată
Gen.
praeminatae
Dat.
praeminatae
Acc.
praeminatam
Abl.
praeminată
Voc.
praeminatā
PLURALE
Nom.
praeminatae
Gen.
praeminatārum
Dat.
praeminatis
Acc.
praeminatas
Abl.
praeminatae
Voc.
praeminatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeminatum
Gen.
praeminati
Dat.
praeminato
Acc.
praeminatum
Abl.
praeminatum
Voc.
praeminato
PLURALE
Nom.
praeminata
Gen.
praeminatōrum
Dat.
praeminatis
Acc.
praeminata
Abl.
praeminata
Voc.
praeminatis

‹ praeminatūrūs
praeminens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemĭco v. intr. I coniug.
praemĭgrans agg. part. pres. II cl.
praemĭgro v. intr. I coniug.
praemĭnans agg. part. pres. II cl.
praeminatūrūs agg. part. fut.
praeminatus agg. part. perf. I cl.
praeminens agg. part. pres. II cl.
praemineo v. tr. e intr. II coniug.
praeminĕor v. tr. e intr. II coniug.
praemĭnistĕr sost. masch. II decl.
praemĭnistra sost. femm. I decl.
praemĭnistrans agg. part. pres. II cl.
praemĭnistro v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnistror v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnor v. tr. dep. I coniug.
praemĭo v. tr. I coniug.
praemĭor v. tr. I coniug.
praemĭor v. intr. dep. I coniug.
praemĭōsus agg. I cl.
praemissūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAEMINATUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android