Donazione

praeminatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeminaturus
Gen.
praeminaturi
Dat.
praeminaturo
Acc.
praeminaturum
Abl.
praeminature
Voc.
praeminaturo
PLURALE
Nom.
praeminaturi
Gen.
praeminatorum
Dat.
praeminaturis
Acc.
praeminaturos
Abl.
praeminaturi
Voc.
praeminaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeminatura
Gen.
praeminaturae
Dat.
praeminaturae
Acc.
praeminaturam
Abl.
praeminatura
Voc.
praeminatura
PLURALE
Nom.
praeminaturae
Gen.
praeminaturarum
Dat.
praeminaturis
Acc.
praeminaturas
Abl.
praeminaturae
Voc.
praeminaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeminaturum
Gen.
praeminaturi
Dat.
praeminaturo
Acc.
praeminaturum
Abl.
praeminaturum
Voc.
praeminaturo
PLURALE
Nom.
praeminatura
Gen.
praeminaturorum
Dat.
praeminaturis
Acc.
praeminatura
Abl.
praeminatura
Voc.
praeminaturis

‹ praemĭnans
praeminatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemĭcans agg. part. pres. II cl.
praemĭco v. intr. I coniug.
praemĭgrans agg. part. pres. II cl.
praemĭgro v. intr. I coniug.
praemĭnans agg. part. pres. II cl.
praeminatūrūs agg. part. fut.
praeminatus agg. part. perf. I cl.
praeminens agg. part. pres. II cl.
praemineo v. tr. e intr. II coniug.
praeminĕor v. tr. e intr. II coniug.
praemĭnistĕr sost. masch. II decl.
praemĭnistra sost. femm. I decl.
praemĭnistrans agg. part. pres. II cl.
praemĭnistro v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnistror v. tr. e intr. I coniug.
praemĭnor v. tr. dep. I coniug.
praemĭo v. tr. I coniug.
praemĭor v. tr. I coniug.
praemĭor v. intr. dep. I coniug.
praemĭōsus agg. I cl.
{{ID:PRAEMINATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android