praehĭbĕor - Diatesi passiva
(praehĭbĕo, praehĭbes, praehibui, praehibitum, praehĭbēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praehĭbĕor
II sing.
praehĭbēris, praehĭbēre
III sing.
praehĭbētur
I plur.
praehĭbēmur
II plur.
praehĭbemĭni
III plur.
praehĭbentur
IMPERFETTO
I sing.
praehĭbēbar
II sing.
praehĭbebāris
III sing.
praehĭbebātur
I plur.
praehĭbebāmur
II plur.
praehĭbebamĭni
III plur.
praehĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praehĭbēbor
II sing.
praehĭbebĕris, praehĭbebĕre
III sing.
praehĭbebĭtur
I plur.
praehĭbebĭmur
II plur.
praehĭbebimĭni
III plur.
praehĭbebuntur
PERFETTO
I sing.
praehibitus, –a, –um sum
II sing.
praehibitus, –a, –um es
III sing.
praehibitus, –a, –um est
I plur.
praehibiti, –ae, –a sumus
II plur.
praehibiti, –ae, –a estis
III plur.
praehibiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praehibitus, –a, –um eram
II sing.
praehibitus, –a, –um eras
III sing.
praehibitus, –a, –um erat
I plur.
praehibiti, –ae, –a eramus
II plur.
praehibiti, –ae, –a eratis
III plur.
praehibiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praehibitus, –a, –um ero
II sing.
praehibitus, –a, –um eris
III sing.
praehibitus, –a, –um erit
I plur.
praehibiti, –ae, –a erimus
II plur.
praehibiti, –ae, –a eritis
III plur.
praehibiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praehĭbĕar
II sing.
praehĭbeāris, praehĭbeāre
III sing.
praehĭbeātur
I plur.
praehĭbeāmur
II plur.
praehĭbeamĭni
III plur.
praehĭbeantur
IMPERFETTO
I sing.
praehĭbērer
II sing.
praehĭberēris, praehĭberēre
III sing.
praehĭberētur
I plur.
praehĭberēmur
II plur.
praehĭberemĭni
III plur.
praehĭberentur
PERFETTO
I sing.
praehibitus, –a, –um sim
II sing.
praehibitus, –a, –um sis
III sing.
praehibitus, –a, –um sit
I plur.
praehibiti, –ae, –a simus
II plur.
praehibiti, –ae, –a sitis
III plur.
praehibiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praehibitus, –a, –um essem
II sing.
praehibitus, –a, –um esses
III sing.
praehibitus, –a, –um esset
I plur.
praehibiti, –ae, –a essemus
II plur.
praehibiti, –ae, –a essetis
III plur.
praehibiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praehĭbēre
II plur.
praehĭbemĭni
FUTURO
II sing.
praehĭbētor
III sing.
praehĭbētor
II plur.
–
III plur.
praehĭbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praehibitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praehĭbēri
PERFETTO
Singolare:
praehibitus, –a, –um esse
Plurale:
praehibiti, –ae, –a esse
FUTURO
praehibitum esse
GERUNDIVO
praehĭbendus, –a, –um
SUPINO
praehibitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praehĭbĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android