Donazione

praehĭbens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praehĭbens
Gen.
praehĭbentis
Dat.
praehĭbenti
Acc.
praehĭbentem
Abl.
praehĭbens
Voc.
praehĭbenti
PLURALE
Nom.
praehĭbentes
Gen.
praehĭbentium
Dat.
praehĭbentibus
Acc.
praehĭbentes
Abl.
praehĭbentes
Voc.
praehĭbentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praehĭbens
Gen.
praehĭbentis
Dat.
praehĭbenti
Acc.
praehĭbentem
Abl.
praehĭbens
Voc.
praehĭbenti
PLURALE
Nom.
praehĭbentes
Gen.
praehĭbentium
Dat.
praehĭbentibus
Acc.
praehĭbentes
Abl.
praehĭbentes
Voc.
praehĭbentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praehĭbens
Gen.
praehĭbentis
Dat.
praehĭbenti
Acc.
praehĭbens
Abl.
praehĭbens
Voc.
praehĭbenti
PLURALE
Nom.
praehĭbentia
Gen.
praehĭbentium
Dat.
praehĭbentibus
Acc.
praehĭbentia
Abl.
praehĭbentia
Voc.
praehĭbentibus

‹ praegustor
praehĭbĕo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praegustatūrūs agg. part. fut.
praegustatus agg. part. perf. I cl.
praegustatus agg. inf. perf.
praegusto v. tr. I coniug.
praegustor v. tr. I coniug.
praehĭbens agg. part. pres. II cl.
praehĭbĕo v. tr. II coniug.
praehĭbĕor v. tr. II coniug.
praehibitūrūs agg. part. fut.
praehibitus agg. part. perf. I cl.
praehibitus agg. inf. perf.
praeiăcens agg. part. pres. II cl.
praeiăcĕo v. tr. e intr. II coniug.
praeiăcĕor v. tr. e intr. II coniug.
praeiăciens agg. part. pres. II cl.
praeiăcĭo v. tr. III coniug. in -io
praeiăcĭor v. tr. III coniug. in -io
praeiactūrūs agg. part. fut.
praeiactus agg. part. perf. I cl.
praeiactus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEHIBENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android