Donazione

praegradior - Diatesi attiva

(praegradĭor, praegradĕris, praegrassus sum, praegradi)

verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praegradĭor
II sing.
praegradĕris, praegradĕre
III sing.
praegradītur
I plur.
praegradīmur
II plur.
praegradimĭni
III plur.
praegradiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praegradiēbar
II sing.
praegradiebāris, praegradiebāre
III sing.
praegradiebātur
I plur.
praegradiebāmur
II plur.
praegradiebamĭni
III plur.
praegradiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praegradĭar
II sing.
praegradiēris, praegradiēre
III sing.
praegradiētur
I plur.
praegradiēmur
II plur.
praegradiemĭni
III plur.
praegradientur
PERFETTO
I sing.
praegrassus, –a, –um sum
II sing.
praegrassus, –a, –um es
III sing.
praegrassus, –a, –um est
I plur.
praegrassi, –ae, –a sumus
II plur.
praegrassi, –ae, –a estis
III plur.
praegrassi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praegrassus, –a, –um eram
II sing.
praegrassus, –a, –um eras
III sing.
praegrassus, –a, –um erat
I plur.
praegrassi, –ae, –a eramus
II plur.
praegrassi, –ae, –a eratis
III plur.
praegrassi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praegrassus, –a, –um ero
II sing.
praegrassus, –a, –um eris
III sing.
praegrassus, –a, –um erit
I plur.
praegrassi, –ae, –a erimus
II plur.
praegrassi, –ae, –a eritis
III plur.
praegrassi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praegradĭar
II sing.
praegradiāris, praegradiāre
III sing.
praegradiātur
I plur.
praegradiāmur
II plur.
praegradiamĭni
III plur.
praegradiantur
IMPERFETTO
I sing.
praegradĕrer
II sing.
praegraderēris, praegraderēre
III sing.
praegraderētur
I plur.
praegraderēmur
II plur.
praegraderēmini
III plur.
praegraderentur
PERFETTO
I sing.
praegrassus, –a, –um sim
II sing.
praegrassus, –a, –um sis
III sing.
praegrassus, –a, –um sit
I plur.
praegrassi, –ae, –a simus
II plur.
praegrassi, –ae, –a sitis
III plur.
praegrassi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praegrassus, –a, –um essem
II sing.
praegrassus, –a, –um esses
III sing.
praegrassus, –a, –um esset
I plur.
praegrassi, –ae, –a essemus
II plur.
praegrassi, –ae, –a essetis
III plur.
praegrassi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praegradĕre
II plur.
praegradimĭni
FUTURO
II sing.
praegradītor
III sing.
praegradītor
II plur.
–
III plur.
praegradiuntor
INFINITO
PRESENTE
praegradi
PERFETTO
Singolare:
praegrassus, –a, –um esse
Plurale:
praegrassi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praegrassūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praegrassūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praegradiens, –ientis
FUTURO
praegrassūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praegrassum
Passivo:
praegrassu
GERUNDIO
Genitivo:
praegradiendi
Dativo:
praegradiendo
Accusativo:
praegradiendum
Ablativo:
praegradiendo
GERUNDIVO
praegradiendus, –a, –um



‹ praegradiens
praegrădo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praegno v. tr. I coniug.
praegnor v. tr. I coniug.
praegrăcĭlis agg. II cl.
praegrădans agg. part. pres. II cl.
praegradiens agg. part. pres. II cl.
praegradior v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
praegrădo v. tr. I coniug.
praegrădor v. tr. I coniug.
praegrandis agg. II cl.
praegrassūrūs agg. part. fut.
praegrassus agg. part. perf. I cl.
praegrăvans agg. part. pres. II cl.
praegravatūrūs agg. part. fut.
praegravatus agg. part. perf. I cl.
praegravatus agg. inf. perf.
praegrăvis agg. II cl.
praegrăvo v. tr. e intr. I coniug.
praegrăvor v. tr. e intr. I coniug.
praegrĕdiens agg. part. pres. II cl.
praegrĕdĭor v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
{{ID:PRAEGRADIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android