Donazione

praegrĕdĭor - Diatesi attiva

(praegrĕdĭor, praegrĕdĕris, praegressus sum, praegrĕdi)

verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praegrĕdĭor
II sing.
praegrĕdĕris, praegrĕdĕre
III sing.
praegrĕdītur
I plur.
praegrĕdīmur
II plur.
praegrĕdimĭni
III plur.
praegrĕdiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praegrĕdiēbar
II sing.
praegrĕdiebāris, praegrĕdiebāre
III sing.
praegrĕdiebātur
I plur.
praegrĕdiebāmur
II plur.
praegrĕdiebamĭni
III plur.
praegrĕdiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praegrĕdĭar
II sing.
praegrĕdiēris, praegrĕdiēre
III sing.
praegrĕdiētur
I plur.
praegrĕdiēmur
II plur.
praegrĕdiemĭni
III plur.
praegrĕdientur
PERFETTO
I sing.
praegressus, –a, –um sum
II sing.
praegressus, –a, –um es
III sing.
praegressus, –a, –um est
I plur.
praegressi, –ae, –a sumus
II plur.
praegressi, –ae, –a estis
III plur.
praegressi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praegressus, –a, –um eram
II sing.
praegressus, –a, –um eras
III sing.
praegressus, –a, –um erat
I plur.
praegressi, –ae, –a eramus
II plur.
praegressi, –ae, –a eratis
III plur.
praegressi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praegressus, –a, –um ero
II sing.
praegressus, –a, –um eris
III sing.
praegressus, –a, –um erit
I plur.
praegressi, –ae, –a erimus
II plur.
praegressi, –ae, –a eritis
III plur.
praegressi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praegrĕdĭar
II sing.
praegrĕdiāris, praegrĕdiāre
III sing.
praegrĕdiātur
I plur.
praegrĕdiāmur
II plur.
praegrĕdiamĭni
III plur.
praegrĕdiantur
IMPERFETTO
I sing.
praegrĕdĕrer
II sing.
praegrĕderēris, praegrĕderēre
III sing.
praegrĕderētur
I plur.
praegrĕderēmur
II plur.
praegrĕderēmini
III plur.
praegrĕderentur
PERFETTO
I sing.
praegressus, –a, –um sim
II sing.
praegressus, –a, –um sis
III sing.
praegressus, –a, –um sit
I plur.
praegressi, –ae, –a simus
II plur.
praegressi, –ae, –a sitis
III plur.
praegressi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praegressus, –a, –um essem
II sing.
praegressus, –a, –um esses
III sing.
praegressus, –a, –um esset
I plur.
praegressi, –ae, –a essemus
II plur.
praegressi, –ae, –a essetis
III plur.
praegressi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praegrĕdĕre
II plur.
praegrĕdimĭni
FUTURO
II sing.
praegrĕdītor
III sing.
praegrĕdītor
II plur.
–
III plur.
praegrĕdiuntor
INFINITO
PRESENTE
praegrĕdi
PERFETTO
Singolare:
praegressus, –a, –um esse
Plurale:
praegressi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praegressūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praegressūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praegrĕdiens, –ientis
FUTURO
praegressūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praegressum
Passivo:
praegressu
GERUNDIO
Genitivo:
praegrĕdiendi
Dativo:
praegrĕdiendo
Accusativo:
praegrĕdiendum
Ablativo:
praegrĕdiendo
GERUNDIVO
praegrĕdiendus, –a, –um



‹ praegrĕdiens
praegressĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praegravatus agg. inf. perf.
praegrăvis agg. II cl.
praegrăvo v. tr. e intr. I coniug.
praegrăvor v. tr. e intr. I coniug.
praegrĕdiens agg. part. pres. II cl.
praegrĕdĭor v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
praegressĭo sost. femm. III decl.
praegressūrūs agg. part. fut.
praegressŭs sost. masch. IV decl.
praegressus agg. part. perf. I cl.
praegŭbernans sost. masch. III decl.
praegustans agg. part. pres. II cl.
praegustātŏr sost. masch. III decl.
praegustatūrūs agg. part. fut.
praegustatus agg. part. perf. I cl.
praegustatus agg. inf. perf.
praegusto v. tr. I coniug.
praegustor v. tr. I coniug.
praehĭbens agg. part. pres. II cl.
praehĭbĕo v. tr. II coniug.
{{ID:PRAEGREDIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android