Donazione

praegrăcĭlis

(praegracilis, praegracilis, praegracile)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praegracilis
Gen.
praegracilis
Dat.
praegracili
Acc.
praegracilem
Abl.
praegracili
Voc.
praegracilis
PLURALE
Nom.
praegraciles
Gen.
praegracilĭum
Dat.
praegracilĭbus
Acc.
praegraciles
Abl.
praegracilĭbus
Voc.
praegraciles
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praegracilis
Gen.
praegracilis
Dat.
praegracili
Acc.
praegracilem
Abl.
praegracili
Voc.
praegracilis
PLURALE
Nom.
praegraciles
Gen.
praegracilĭum
Dat.
praegracilĭbus
Acc.
praegraciles
Abl.
praegracilĭbus
Voc.
praegraciles
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praegracile
Gen.
praegracilis
Dat.
praegracili
Acc.
praegracile
Abl.
praegracili
Voc.
praegracile
PLURALE
Nom.
praegracilĭa
Gen.
praegracilĭum
Dat.
praegracilĭbus
Acc.
praegracilĭa
Abl.
praegracilĭbus
Voc.
praegracilĭa

‹ praegnor
praegrădans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praegnātŭs sost. masch. IV decl.
praegnatus agg. part. perf. I cl.
praegnatus agg. inf. perf.
praegno v. tr. I coniug.
praegnor v. tr. I coniug.
praegrăcĭlis agg. II cl.
praegrădans agg. part. pres. II cl.
praegradiens agg. part. pres. II cl.
praegradior v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
praegrădo v. tr. I coniug.
praegrădor v. tr. I coniug.
praegrandis agg. II cl.
praegrassūrūs agg. part. fut.
praegrassus agg. part. perf. I cl.
praegrăvans agg. part. pres. II cl.
praegravatūrūs agg. part. fut.
praegravatus agg. part. perf. I cl.
praegravatus agg. inf. perf.
praegrăvis agg. II cl.
praegrăvo v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAEGRACILIS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android