praefĕror - Diatesi passiva

(praefĕro, praefĕrs, praetuli, praelatum, praefĕrre)

verbo transitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefĕror
II sing.
praefĕrris
III sing.
praefĕrtur
I plur.
praefĕrĭmur
II plur.
praefĕrimĭni
III plur.
praefĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
praefĕrēbar
II sing.
praefĕrebāris, praefĕrebāre
III sing.
praefĕrebātur
I plur.
praefĕrebāmur
II plur.
praefĕrebamĭni
III plur.
praefĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefĕrar
II sing.
praefĕrēris, praefĕrēre
III sing.
praefĕrētur
I plur.
praefĕrēmur
II plur.
praefĕremĭni
III plur.
praefĕrentur
PERFETTO
I sing.
praelatus, –a, –um sum
II sing.
praelatus, –a, –um es
III sing.
praelatus, –a, –um est
I plur.
praelati, –ae, –a sumus
II plur.
praelati, –ae, –a estis
III plur.
praelati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelatus, –a, –um eram
II sing.
praelatus, –a, –um eras
III sing.
praelatus, –a, –um erat
I plur.
praelati, –ae, –a eramus
II plur.
praelati, –ae, –a eratis
III plur.
praelati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praelatus, –a, –um ero
II sing.
praelatus, –a, –um eris
III sing.
praelatus, –a, –um erit
I plur.
praelati, –ae, –a erimus
II plur.
praelati, –ae, –a eritis
III plur.
praelati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefĕrar
II sing.
praefĕrāris, praefĕrāre
III sing.
praefĕrātur
I plur.
praefĕrāmur
II plur.
praefĕramĭni
III plur.
praefĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
praefĕrrer
II sing.
praefĕrrēris
III sing.
praefĕrrētur
I plur.
praefĕrrēmur
II plur.
praefĕrremĭni
III plur.
praefĕrrentur
PERFETTO
I sing.
praelatus, –a, –um sim
II sing.
praelatus, –a, –um sis
III sing.
praelatus, –a, –um sit
I plur.
praelati, –ae, –a simus
II plur.
praelati, –ae, –a sitis
III plur.
praelati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelatus, –a, –um essem
II sing.
praelatus, –a, –um esses
III sing.
praelatus, –a, –um esset
I plur.
praelati, –ae, –a essemus
II plur.
praelati, –ae, –a essetis
III plur.
praelati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefĕrre
II plur.
praefĕrimĭni
FUTURO
II sing.
praefĕrĭtor
III sing.
praefĕrĭtor
II plur.
III plur.
praefĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praelatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefĕrri
PERFETTO
Singolare:
praelatus, –a, –um esse
Plurale:
praelati, –ae, –a esse
FUTURO
praelatum esse
GERUNDIVO
praefĕrendus, –a, –um
SUPINO
praelatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEFEROR100}}
---CACHE---