praeĕor - Diatesi passiva
(praeĕo, praeis, praeii, praeitum, praeire)verbo transitivo e intransitivo anomalo
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeĕor
II sing.
praeēris, praeēre
III sing.
praeītur
I plur.
praeēmur
II plur.
praeemĭni
III plur.
praeentur
IMPERFETTO
I sing.
praeēbar
II sing.
praeebāris
III sing.
praeibātur
I plur.
praeebāmur
II plur.
praeebamĭni
III plur.
praeebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeēbor
II sing.
praeebĕris, praeebĕre
III sing.
praeibĭtur
I plur.
praeebĭmur
II plur.
praeebimĭni
III plur.
praeebuntur
PERFETTO
I sing.
praeitus, –a, –um sum
II sing.
praeitus, –a, –um es
III sing.
praeitus, –a, –um est
I plur.
praeiti, –ae, –a sumus
II plur.
praeiti, –ae, –a estis
III plur.
praeiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeitus, –a, –um eram
II sing.
praeitus, –a, –um eras
III sing.
praeitus, –a, –um erat
I plur.
praeiti, –ae, –a eramus
II plur.
praeiti, –ae, –a eratis
III plur.
praeiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeitus, –a, –um ero
II sing.
praeitus, –a, –um eris
III sing.
praeitus, –a, –um erit
I plur.
praeiti, –ae, –a erimus
II plur.
praeiti, –ae, –a eritis
III plur.
praeiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeĕar
II sing.
praeeāris, praeeāre
III sing.
praeeātur
I plur.
praeeāmur
II plur.
praeeamĭni
III plur.
praeeantur
IMPERFETTO
I sing.
praeērer
II sing.
praeerēris, praeerēre
III sing.
praeirētur
I plur.
praeerēmur
II plur.
praeeremĭni
III plur.
praeerentur
PERFETTO
I sing.
praeitus, –a, –um sim
II sing.
praeitus, –a, –um sis
III sing.
praeitus, –a, –um sit
I plur.
praeiti, –ae, –a simus
II plur.
praeiti, –ae, –a sitis
III plur.
praeiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeitus, –a, –um essem
II sing.
praeitus, –a, –um esses
III sing.
praeitus, –a, –um esset
I plur.
praeiti, –ae, –a essemus
II plur.
praeiti, –ae, –a essetis
III plur.
praeiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeēre
II plur.
praeemĭni
FUTURO
II sing.
praeētor
III sing.
praeētor
II plur.
–
III plur.
praeentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeīri
PERFETTO
Singolare:
praeitus, –a, –um esse
Plurale:
praeiti, –ae, –a esse
FUTURO
praeitum esse
GERUNDIVO
praeendus, –a, –um
SUPINO
praeitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praeĕor v. tr. e intr. anom.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android