Donazione

praecŏquor - Diatesi passiva

(praecŏquo, praecŏquis, praecoxi, praecoctum, praecŏquĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecŏquor
II sing.
praecŏquĕris, praecŏquĕre
III sing.
praecŏquĭtur
I plur.
praecŏquĭmur
II plur.
praecŏquimĭni
III plur.
praecŏquuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecŏquēbar
II sing.
praecŏquebāris, praecŏquebāre
III sing.
praecŏquebātur
I plur.
praecŏquebāmur
II plur.
praecŏquebamĭni
III plur.
praecŏquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecŏquar
II sing.
praecŏquēris, praecŏquēre
III sing.
praecŏquētur
I plur.
praecŏquēmur
II plur.
praecŏquemĭni
III plur.
praecŏquentur
PERFETTO
I sing.
praecoctus, –a, –um sum
II sing.
praecoctus, –a, –um es
III sing.
praecoctus, –a, –um est
I plur.
praecocti, –ae, –a sumus
II plur.
praecocti, –ae, –a estis
III plur.
praecocti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecoctus, –a, –um eram
II sing.
praecoctus, –a, –um eras
III sing.
praecoctus, –a, –um erat
I plur.
praecocti, –ae, –a eramus
II plur.
praecocti, –ae, –a eratis
III plur.
praecocti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecoctus, –a, –um ero
II sing.
praecoctus, –a, –um eris
III sing.
praecoctus, –a, –um erit
I plur.
praecocti, –ae, –a erimus
II plur.
praecocti, –ae, –a eritis
III plur.
praecocti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecŏquar
II sing.
praecŏquāris, praecŏquāre
III sing.
praecŏquātur
I plur.
praecŏquāmur
II plur.
praecŏquamĭni
III plur.
praecŏquantur
IMPERFETTO
I sing.
praecŏquĕrer
II sing.
praecŏquerēris, praecŏquerēre
III sing.
praecŏquerētur
I plur.
praecŏquerēmur
II plur.
praecŏqueremĭni
III plur.
praecŏquerentur
PERFETTO
I sing.
praecoctus, –a, –um sim
II sing.
praecoctus, –a, –um sis
III sing.
praecoctus, –a, –um sit
I plur.
praecocti, –ae, –a simus
II plur.
praecocti, –ae, –a sitis
III plur.
praecocti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecoctus, –a, –um essem
II sing.
praecoctus, –a, –um esses
III sing.
praecoctus, –a, –um esset
I plur.
praecocti, –ae, –a essemus
II plur.
praecocti, –ae, –a essetis
III plur.
praecocti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecŏquĕre
II plur.
praecŏquimĭni
FUTURO
II sing.
praecŏquĭtor
III sing.
praecŏquĭtor
II plur.
–
III plur.
praecŏquuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praecoctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praecŏqui
PERFETTO
Singolare:
praecoctus, –a, –um esse
Plurale:
praecocti, –ae, –a esse
FUTURO
praecoctum esse
GERUNDIVO
praecŏquendus, –a, –um
SUPINO
praecoctu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praecŏquo
praecŏquus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecontrecto v. tr. I coniug.
praecontrector v. tr. I coniug.
praecŏquens agg. part. pres. II cl.
praecŏquis agg. II cl.
praecŏquo v. tr. III coniug.
praecŏquor v. tr. III coniug.
praecŏquus agg. I cl.
praecordĭa Sost. nt. pl. II decl.
praecorrumpens agg. part. pres. II cl.
praecorrumpo v. tr. III coniug.
praecorrumpor v. tr. III coniug.
praecorruptūrūs agg. part. fut.
praecorruptus agg. part. perf. I cl.
praecorruptus agg. inf. perf.
praecox agg. II cl.
praecrassus agg. I cl.
praecrĕpans agg. part. pres. II cl.
praecrĕpo v. intr. I coniug.
praeculcans agg. part. pres. II cl.
praeculco v. tr. I coniug.
{{ID:PRAECOQUOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android