inpraepărātus

(inpraeparatus, inpraeparată, inpraeparatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpraeparatus
Gen.
inpraeparati
Dat.
inpraeparato
Acc.
inpraeparatum
Abl.
inpraeparato
Voc.
inpraeparate
PLURALE
Nom.
inpraeparati
Gen.
inpraeparatōrum
Dat.
inpraeparatis
Acc.
inpraeparatos
Abl.
inpraeparatis
Voc.
inpraeparati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpraeparată
Gen.
inpraeparatae
Dat.
inpraeparatae
Acc.
inpraeparatam
Abl.
inpraeparatā
Voc.
inpraeparată
PLURALE
Nom.
inpraeparatae
Gen.
inpraeparatārum
Dat.
inpraeparatis
Acc.
inpraeparatas
Abl.
inpraeparatis
Voc.
inpraeparatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpraeparatum
Gen.
inpraeparati
Dat.
inpraeparato
Acc.
inpraeparatum
Abl.
inpraeparato
Voc.
inpraeparatum
PLURALE
Nom.
inpraeparata
Gen.
inpraeparatōrum
Dat.
inpraeparatis
Acc.
inpraeparata
Abl.
inpraeparatis
Voc.
inpraeparata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPRAEPARATUS100}}