inpraemĕdĭtātus

(inpraemeditatus, inpraemeditată, inpraemeditatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpraemeditatus
Gen.
inpraemeditati
Dat.
inpraemeditato
Acc.
inpraemeditatum
Abl.
inpraemeditato
Voc.
inpraemeditate
PLURALE
Nom.
inpraemeditati
Gen.
inpraemeditatōrum
Dat.
inpraemeditatis
Acc.
inpraemeditatos
Abl.
inpraemeditatis
Voc.
inpraemeditati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpraemeditată
Gen.
inpraemeditatae
Dat.
inpraemeditatae
Acc.
inpraemeditatam
Abl.
inpraemeditatā
Voc.
inpraemeditată
PLURALE
Nom.
inpraemeditatae
Gen.
inpraemeditatārum
Dat.
inpraemeditatis
Acc.
inpraemeditatas
Abl.
inpraemeditatis
Voc.
inpraemeditatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpraemeditatum
Gen.
inpraemeditati
Dat.
inpraemeditato
Acc.
inpraemeditatum
Abl.
inpraemeditato
Voc.
inpraemeditatum
PLURALE
Nom.
inpraemeditata
Gen.
inpraemeditatōrum
Dat.
inpraemeditatis
Acc.
inpraemeditata
Abl.
inpraemeditatis
Voc.
inpraemeditata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPRAEMEDITATUS100}}