Donazione

inpraegnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpraegnans
Gen.
inpraegnantis
Dat.
inpraegnanti
Acc.
inpraegnantem
Abl.
inpraegnans
Voc.
inpraegnanti
PLURALE
Nom.
inpraegnantes
Gen.
inpraegnantium
Dat.
inpraegnantibus
Acc.
inpraegnantes
Abl.
inpraegnantes
Voc.
inpraegnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpraegnans
Gen.
inpraegnantis
Dat.
inpraegnanti
Acc.
inpraegnantem
Abl.
inpraegnans
Voc.
inpraegnanti
PLURALE
Nom.
inpraegnantes
Gen.
inpraegnantium
Dat.
inpraegnantibus
Acc.
inpraegnantes
Abl.
inpraegnantes
Voc.
inpraegnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpraegnans
Gen.
inpraegnantis
Dat.
inpraegnanti
Acc.
inpraegnans
Abl.
inpraegnans
Voc.
inpraegnanti
PLURALE
Nom.
inpraegnantia
Gen.
inpraegnantium
Dat.
inpraegnantibus
Acc.
inpraegnantia
Abl.
inpraegnantia
Voc.
inpraegnantibus

‹ inpŏtentĭa
inpraegno ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
inpostŏr sost. masch. III decl.
inpostūra sost. femm. I decl.
inpŏtens agg. II cl.
inpŏtentĕr avv.
inpŏtentĭa sost. femm. I decl.
inpraegnans agg. part. pres. II cl.
inpraegno v. tr. I coniug.
inpraegnor v. tr. I coniug.
inpraemĕdĭtātus agg. I cl.
inpraepărātus agg. I cl.
inpraepĕdītē avv.
inpraepĕdītus agg. I cl.
inpraepūtĭātus agg. I cl.
inpraescĭentĭa sost. femm. I decl.
inpraescĭus agg. I cl.
inpraesentĭārum avv.
inpraestābĭlis agg. II cl.
inpransus agg. I cl.
inprĕcans agg. part. pres. II cl.
inprĕcātĭo sost. femm. III decl.
{{ID:INPRAEGNANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android