inpraegnor - Diatesi passiva

(inpraegno, inpraegnas, inpraegnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inpraegnor
II sing.
inpraegnāris, inpraegnāre
III sing.
inpraegnātur
I plur.
inpraegnāmur
II plur.
inpraegnamĭni
III plur.
inpraegnantur
IMPERFETTO
I sing.
inpraegnābar
II sing.
inpraegnabāris, inpraegnabāre
III sing.
inpraegnabātur
I plur.
inpraegnabāmur
II plur.
inpraegnabamĭni
III plur.
inpraegnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inpraegnābor
II sing.
inpraegnabĕris, inpraegnabĕre
III sing.
inpraegnabĭtur
I plur.
inpraegnabĭmur
II plur.
inpraegnabimĭni
III plur.
inpraegnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inpraegner
II sing.
inpraegnēris, inpraegnēre
III sing.
inpraegnētur
I plur.
inpraegnēmur
II plur.
inpraegnemĭni
III plur.
inpraegnentur
IMPERFETTO
I sing.
inpraegnārer
II sing.
inpraegnarēris, inpraegnarēre
III sing.
inpraegnarētur
I plur.
inpraegnarēmur
II plur.
inpraegnaremĭni
III plur.
inpraegnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inpraegnāre
II plur.
inpraegnamĭni
FUTURO
II sing.
inpraegnātor
III sing.
inpraegnātor
II plur.
III plur.
inpraegnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
inpraegnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
inpraegnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPRAEGNOR100}}
---CACHE---