inpraepĕdītus

(inpraepeditus, inpraepedită, inpraepeditum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpraepeditus
Gen.
inpraepediti
Dat.
inpraepedito
Acc.
inpraepeditum
Abl.
inpraepedito
Voc.
inpraepedite
PLURALE
Nom.
inpraepediti
Gen.
inpraepeditōrum
Dat.
inpraepeditis
Acc.
inpraepeditos
Abl.
inpraepeditis
Voc.
inpraepediti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpraepedită
Gen.
inpraepeditae
Dat.
inpraepeditae
Acc.
inpraepeditam
Abl.
inpraepeditā
Voc.
inpraepedită
PLURALE
Nom.
inpraepeditae
Gen.
inpraepeditārum
Dat.
inpraepeditis
Acc.
inpraepeditas
Abl.
inpraepeditis
Voc.
inpraepeditae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpraepeditum
Gen.
inpraepediti
Dat.
inpraepedito
Acc.
inpraepeditum
Abl.
inpraepedito
Voc.
inpraepeditum
PLURALE
Nom.
inpraepedita
Gen.
inpraepeditōrum
Dat.
inpraepeditis
Acc.
inpraepedita
Abl.
inpraepeditis
Voc.
inpraepedita




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPRAEPEDITUS100}}
---CACHE---