inpertitūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpertiturus
Gen.
inpertituri
Dat.
inpertituro
Acc.
inpertiturum
Abl.
inpertiture
Voc.
inpertituro
PLURALE
Nom.
inpertituri
Gen.
inpertitorum
Dat.
inpertituris
Acc.
inpertituros
Abl.
inpertituri
Voc.
inpertituris
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpertitura
Gen.
inpertiturae
Dat.
inpertiturae
Acc.
inpertituram
Abl.
inpertitura
Voc.
inpertitura
PLURALE
Nom.
inpertiturae
Gen.
inpertiturarum
Dat.
inpertituris
Acc.
inpertituras
Abl.
inpertiturae
Voc.
inpertituris
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpertiturum
Gen.
inpertituri
Dat.
inpertituro
Acc.
inpertiturum
Abl.
inpertiturum
Voc.
inpertituro
PLURALE
Nom.
inpertitura
Gen.
inpertiturorum
Dat.
inpertituris
Acc.
inpertitura
Abl.
inpertitura
Voc.
inpertituris




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERTITURUS100}}
---CACHE---