inperdĭtus

(inperditus, inperdită, inperditum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inperditus
Gen.
inperditi
Dat.
inperdito
Acc.
inperditum
Abl.
inperdito
Voc.
inperdite
PLURALE
Nom.
inperditi
Gen.
inperditōrum
Dat.
inperditis
Acc.
inperditos
Abl.
inperditis
Voc.
inperditi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inperdită
Gen.
inperditae
Dat.
inperditae
Acc.
inperditam
Abl.
inperditā
Voc.
inperdită
PLURALE
Nom.
inperditae
Gen.
inperditārum
Dat.
inperditis
Acc.
inperditas
Abl.
inperditis
Voc.
inperditae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inperditum
Gen.
inperditi
Dat.
inperdito
Acc.
inperditum
Abl.
inperdito
Voc.
inperditum
PLURALE
Nom.
inperdita
Gen.
inperditōrum
Dat.
inperditis
Acc.
inperdita
Abl.
inperditis
Voc.
inperdita




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERDITUS100}}
---CACHE---