dēplānor - Diatesi passiva

(dēplāno, dēplānas, deplanavi, deplanatum, dēplānāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplānor
II sing.
dēplānāris, dēplānāre
III sing.
dēplānātur
I plur.
dēplānāmur
II plur.
dēplānamĭni
III plur.
dēplānantur
IMPERFETTO
I sing.
dēplānābar
II sing.
dēplānabāris, dēplānabāre
III sing.
dēplānabātur
I plur.
dēplānabāmur
II plur.
dēplānabamĭni
III plur.
dēplānabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplānābor
II sing.
dēplānabĕris, dēplānabĕre
III sing.
dēplānabĭtur
I plur.
dēplānabĭmur
II plur.
dēplānabimĭni
III plur.
dēplānabuntur
PERFETTO
I sing.
deplanatus, –a, –um sum
II sing.
deplanatus, –a, –um es
III sing.
deplanatus, –a, –um est
I plur.
deplanati, –ae, –a sumus
II plur.
deplanati, –ae, –a estis
III plur.
deplanati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplanatus, –a, –um eram
II sing.
deplanatus, –a, –um eras
III sing.
deplanatus, –a, –um erat
I plur.
deplanati, –ae, –a eramus
II plur.
deplanati, –ae, –a eratis
III plur.
deplanati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deplanatus, –a, –um ero
II sing.
deplanatus, –a, –um eris
III sing.
deplanatus, –a, –um erit
I plur.
deplanati, –ae, –a erimus
II plur.
deplanati, –ae, –a eritis
III plur.
deplanati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplāner
II sing.
dēplānēris, dēplānēre
III sing.
dēplānētur
I plur.
dēplānēmur
II plur.
dēplānemĭni
III plur.
dēplānentur
IMPERFETTO
I sing.
dēplānārer
II sing.
dēplānarēris, dēplānarēre
III sing.
dēplānarētur
I plur.
dēplānarēmur
II plur.
dēplānaremĭni
III plur.
dēplānarentur
PERFETTO
I sing.
deplanatus, –a, –um sim
II sing.
deplanatus, –a, –um sis
III sing.
deplanatus, –a, –um sit
I plur.
deplanati, –ae, –a simus
II plur.
deplanati, –ae, –a sitis
III plur.
deplanati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplanatus, –a, –um essem
II sing.
deplanatus, –a, –um esses
III sing.
deplanatus, –a, –um esset
I plur.
deplanati, –ae, –a essemus
II plur.
deplanati, –ae, –a essetis
III plur.
deplanati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplānāre
II plur.
dēplānamĭni
FUTURO
II sing.
dēplānātor
III sing.
dēplānātor
II plur.
III plur.
dēplānantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deplanatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēplānāri
PERFETTO
Singolare:
deplanatus, –a, –um esse
Plurale:
deplanati, –ae, –a esse
FUTURO
deplanatum esse
GERUNDIVO
dēplānandus, –a, –um
SUPINO
deplanatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEPLANOR100}}