dēplantor - Diatesi passiva

(dēplanto, dēplantas, deplantavi, deplantatum, dēplantāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplantor
II sing.
dēplantāris, dēplantāre
III sing.
dēplantātur
I plur.
dēplantāmur
II plur.
dēplantamĭni
III plur.
dēplantantur
IMPERFETTO
I sing.
dēplantābar
II sing.
dēplantabāris, dēplantabāre
III sing.
dēplantabātur
I plur.
dēplantabāmur
II plur.
dēplantabamĭni
III plur.
dēplantabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplantābor
II sing.
dēplantabĕris, dēplantabĕre
III sing.
dēplantabĭtur
I plur.
dēplantabĭmur
II plur.
dēplantabimĭni
III plur.
dēplantabuntur
PERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um sum
II sing.
deplantatus, –a, –um es
III sing.
deplantatus, –a, –um est
I plur.
deplantati, –ae, –a sumus
II plur.
deplantati, –ae, –a estis
III plur.
deplantati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um eram
II sing.
deplantatus, –a, –um eras
III sing.
deplantatus, –a, –um erat
I plur.
deplantati, –ae, –a eramus
II plur.
deplantati, –ae, –a eratis
III plur.
deplantati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deplantatus, –a, –um ero
II sing.
deplantatus, –a, –um eris
III sing.
deplantatus, –a, –um erit
I plur.
deplantati, –ae, –a erimus
II plur.
deplantati, –ae, –a eritis
III plur.
deplantati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplanter
II sing.
dēplantēris, dēplantēre
III sing.
dēplantētur
I plur.
dēplantēmur
II plur.
dēplantemĭni
III plur.
dēplantentur
IMPERFETTO
I sing.
dēplantārer
II sing.
dēplantarēris, dēplantarēre
III sing.
dēplantarētur
I plur.
dēplantarēmur
II plur.
dēplantaremĭni
III plur.
dēplantarentur
PERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um sim
II sing.
deplantatus, –a, –um sis
III sing.
deplantatus, –a, –um sit
I plur.
deplantati, –ae, –a simus
II plur.
deplantati, –ae, –a sitis
III plur.
deplantati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um essem
II sing.
deplantatus, –a, –um esses
III sing.
deplantatus, –a, –um esset
I plur.
deplantati, –ae, –a essemus
II plur.
deplantati, –ae, –a essetis
III plur.
deplantati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplantāre
II plur.
dēplantamĭni
FUTURO
II sing.
dēplantātor
III sing.
dēplantātor
II plur.
III plur.
dēplantantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deplantatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēplantāri
PERFETTO
Singolare:
deplantatus, –a, –um esse
Plurale:
deplantati, –ae, –a esse
FUTURO
deplantatum esse
GERUNDIVO
dēplantandus, –a, –um
SUPINO
deplantatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEPLANTOR100}}