dēplantor - Diatesi passiva
(dēplanto, dēplantas, deplantavi, deplantatum, dēplantāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplantor
II sing.
dēplantāris, dēplantāre
III sing.
dēplantātur
I plur.
dēplantāmur
II plur.
dēplantamĭni
III plur.
dēplantantur
IMPERFETTO
I sing.
dēplantābar
II sing.
dēplantabāris, dēplantabāre
III sing.
dēplantabātur
I plur.
dēplantabāmur
II plur.
dēplantabamĭni
III plur.
dēplantabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplantābor
II sing.
dēplantabĕris, dēplantabĕre
III sing.
dēplantabĭtur
I plur.
dēplantabĭmur
II plur.
dēplantabimĭni
III plur.
dēplantabuntur
PERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um sum
II sing.
deplantatus, –a, –um es
III sing.
deplantatus, –a, –um est
I plur.
deplantati, –ae, –a sumus
II plur.
deplantati, –ae, –a estis
III plur.
deplantati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um eram
II sing.
deplantatus, –a, –um eras
III sing.
deplantatus, –a, –um erat
I plur.
deplantati, –ae, –a eramus
II plur.
deplantati, –ae, –a eratis
III plur.
deplantati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deplantatus, –a, –um ero
II sing.
deplantatus, –a, –um eris
III sing.
deplantatus, –a, –um erit
I plur.
deplantati, –ae, –a erimus
II plur.
deplantati, –ae, –a eritis
III plur.
deplantati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplanter
II sing.
dēplantēris, dēplantēre
III sing.
dēplantētur
I plur.
dēplantēmur
II plur.
dēplantemĭni
III plur.
dēplantentur
IMPERFETTO
I sing.
dēplantārer
II sing.
dēplantarēris, dēplantarēre
III sing.
dēplantarētur
I plur.
dēplantarēmur
II plur.
dēplantaremĭni
III plur.
dēplantarentur
PERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um sim
II sing.
deplantatus, –a, –um sis
III sing.
deplantatus, –a, –um sit
I plur.
deplantati, –ae, –a simus
II plur.
deplantati, –ae, –a sitis
III plur.
deplantati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplantatus, –a, –um essem
II sing.
deplantatus, –a, –um esses
III sing.
deplantatus, –a, –um esset
I plur.
deplantati, –ae, –a essemus
II plur.
deplantati, –ae, –a essetis
III plur.
deplantati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplantāre
II plur.
dēplantamĭni
FUTURO
II sing.
dēplantātor
III sing.
dēplantātor
II plur.
–
III plur.
dēplantantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deplantatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēplantāri
PERFETTO
Singolare:
deplantatus, –a, –um esse
Plurale:
deplantati, –ae, –a esse
FUTURO
deplantatum esse
GERUNDIVO
dēplantandus, –a, –um
SUPINO
deplantatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēplantor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android