dēplangor - Diatesi passiva

(dēplango, dēplangis, deplanxi, deplanctum, dēplangĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplangor
II sing.
dēplangĕris, dēplangĕre
III sing.
dēplangĭtur
I plur.
dēplangĭmur
II plur.
dēplangimĭni
III plur.
dēplanguntur
IMPERFETTO
I sing.
dēplangēbar
II sing.
dēplangebāris, dēplangebāre
III sing.
dēplangebātur
I plur.
dēplangebāmur
II plur.
dēplangebamĭni
III plur.
dēplangebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplangar
II sing.
dēplangēris, dēplangēre
III sing.
dēplangētur
I plur.
dēplangēmur
II plur.
dēplangemĭni
III plur.
dēplangentur
PERFETTO
I sing.
deplanctus, –a, –um sum
II sing.
deplanctus, –a, –um es
III sing.
deplanctus, –a, –um est
I plur.
deplancti, –ae, –a sumus
II plur.
deplancti, –ae, –a estis
III plur.
deplancti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplanctus, –a, –um eram
II sing.
deplanctus, –a, –um eras
III sing.
deplanctus, –a, –um erat
I plur.
deplancti, –ae, –a eramus
II plur.
deplancti, –ae, –a eratis
III plur.
deplancti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deplanctus, –a, –um ero
II sing.
deplanctus, –a, –um eris
III sing.
deplanctus, –a, –um erit
I plur.
deplancti, –ae, –a erimus
II plur.
deplancti, –ae, –a eritis
III plur.
deplancti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplangar
II sing.
dēplangāris, dēplangāre
III sing.
dēplangātur
I plur.
dēplangāmur
II plur.
dēplangamĭni
III plur.
dēplangantur
IMPERFETTO
I sing.
dēplangĕrer
II sing.
dēplangerēris, dēplangerēre
III sing.
dēplangerētur
I plur.
dēplangerēmur
II plur.
dēplangeremĭni
III plur.
dēplangerentur
PERFETTO
I sing.
deplanctus, –a, –um sim
II sing.
deplanctus, –a, –um sis
III sing.
deplanctus, –a, –um sit
I plur.
deplancti, –ae, –a simus
II plur.
deplancti, –ae, –a sitis
III plur.
deplancti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplanctus, –a, –um essem
II sing.
deplanctus, –a, –um esses
III sing.
deplanctus, –a, –um esset
I plur.
deplancti, –ae, –a essemus
II plur.
deplancti, –ae, –a essetis
III plur.
deplancti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplangĕre
II plur.
dēplangimĭni
FUTURO
II sing.
dēplangĭtor
III sing.
dēplangĭtor
II plur.
III plur.
dēplanguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
deplanctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēplangi
PERFETTO
Singolare:
deplanctus, –a, –um esse
Plurale:
deplancti, –ae, –a esse
FUTURO
deplanctum esse
GERUNDIVO
dēplangendus, –a, –um
SUPINO
deplanctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEPLANGOR100}}