dēplango - Diatesi attiva
(dēplango, dēplangis, deplanxi, deplanctum, dēplangĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplango
II sing.
dēplangis
III sing.
dēplangit
I plur.
dēplangĭmus
II plur.
dēplangĭtis
III plur.
dēplangunt
IMPERFETTO
I sing.
dēplangēbam
II sing.
dēplangēbas
III sing.
dēplangēbat
I plur.
dēplangebāmus
II plur.
dēplangebātis
III plur.
dēplangēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplangam
II sing.
dēplanges
III sing.
dēplanget
I plur.
dēplangēmus
II plur.
dēplangētis
III plur.
dēplangent
PERFETTO
I sing.
deplanxi
II sing.
deplanxisti
III sing.
deplanxit
I plur.
deplanxĭmus
II plur.
deplanxistis
III plur.
deplanxērunt, deplanxēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplanxĕram
II sing.
deplanxĕras
III sing.
deplanxĕrat
I plur.
deplanxerāmus
II plur.
deplanxerātis
III plur.
deplanxĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deplanxĕro
II sing.
deplanxĕris
III sing.
deplanxĕrit
I plur.
deplanxerĭmus
II plur.
deplanxerĭtis
III plur.
deplanxĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplangam
II sing.
dēplangas
III sing.
dēplangat
I plur.
dēplangāmus
II plur.
dēplangātis
III plur.
dēplangant
IMPERFETTO
I sing.
dēplangĕrem
II sing.
dēplangĕres
III sing.
dēplangĕret
I plur.
dēplangerēmus
II plur.
dēplangerētis
III plur.
dēplangĕrent
PERFETTO
I sing.
deplanxĕrim
II sing.
deplanxĕris
III sing.
deplanxĕrit
I plur.
deplanxerĭmus
II plur.
deplanxerĭtis
III plur.
deplanxĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deplanxissem
II sing.
deplanxisses
III sing.
deplanxisset
I plur.
deplanxissēmus
II plur.
deplanxissētis
III plur.
deplanxissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplangĕ
II plur.
dēplangĭte
FUTURO
II sing.
dēplangĭto
III sing.
dēplangĭto
II plur.
dēplangitōte
III plur.
dēplangunto
PARTICIPIO
PRESENTE
dēplangens, –entis
FUTURO
deplanctūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
dēplangĕre
PERFETTO
deplanxisse
FUTURO
Singolare:
deplanctūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
deplanctūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
dēplangendi
Dativo:
dēplangendo
Accusativo:
ad dēplangendum
Ablativo:
dēplangendo
SUPINO
deplanctum
Vedi la forma passiva di questo lemma
dēplango v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android