dēlinĭor - Diatesi passiva

(dēlinĭo, dēlinis, delinii, delinitum, dēlinīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlinĭor
II sing.
dēlinīris, dēlinīre
III sing.
dēlinītur
I plur.
dēlinīmur
II plur.
dēlinimĭni
III plur.
dēliniuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēliniēbar
II sing.
dēliniebāris, dēliniebāre
III sing.
dēliniebātur
I plur.
dēliniebāmur
II plur.
dēliniebamĭni
III plur.
dēliniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlinĭar
II sing.
dēliniēris, dēliniēre
III sing.
dēliniētur
I plur.
dēliniēmur
II plur.
dēliniemĭni
III plur.
dēlinientur
PERFETTO
I sing.
delinitus, –a, –um sum
II sing.
delinitus, –a, –um es
III sing.
delinitus, –a, –um est
I plur.
deliniti, –ae, –a sumus
II plur.
deliniti, –ae, –a estis
III plur.
deliniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delinitus, –a, –um eram
II sing.
delinitus, –a, –um eras
III sing.
delinitus, –a, –um erat
I plur.
deliniti, –ae, –a eramus
II plur.
deliniti, –ae, –a eratis
III plur.
deliniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delinitus, –a, –um ero
II sing.
delinitus, –a, –um eris
III sing.
delinitus, –a, –um erit
I plur.
deliniti, –ae, –a erimus
II plur.
deliniti, –ae, –a eritis
III plur.
deliniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlinĭar
II sing.
dēliniāris, dēliniāre
III sing.
dēliniātur
I plur.
dēliniāmur
II plur.
dēliniamĭni
III plur.
dēliniantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlinīrer
II sing.
dēlinirēris, deliniirēre
III sing.
dēlinirētur
I plur.
dēlinirēmur
II plur.
dēlinirēmini
III plur.
dēlinirentur
PERFETTO
I sing.
delinitus, –a, –um sim
II sing.
delinitus, –a, –um sis
III sing.
delinitus, –a, –um sit
I plur.
deliniti, –ae, –a simus
II plur.
deliniti, –ae, –a sitis
III plur.
deliniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delinitus, –a, –um essem
II sing.
delinitus, –a, –um esses
III sing.
delinitus, –a, –um esset
I plur.
deliniti, –ae, –a essemus
II plur.
deliniti, –ae, –a essetis
III plur.
deliniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlinīre
II plur.
dēlinimĭni
FUTURO
II sing.
dēlinītor
III sing.
dēlinītor
II plur.
III plur.
dēliniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
delinitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlinīri
PERFETTO
Singolare:
delinitus, –a, –um esse
Plurale:
deliniti, –ae, –a esse
FUTURO
delinitum esse
GERUNDIVO
dēliniendus, –a, –um
SUPINO
delinitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DELINIOR100}}
---CACHE---