dēlĭnor - Diatesi passiva
(dēlĭno, dēlĭnis, delitum, dēlĭnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlĭnor
II sing.
dēlĭnĕris, dēlĭnĕre
III sing.
dēlĭnĭtur
I plur.
dēlĭnĭmur
II plur.
dēlĭnimĭni
III plur.
dēlĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēlĭnēbar
II sing.
dēlĭnebāris, dēlĭnebāre
III sing.
dēlĭnebātur
I plur.
dēlĭnebāmur
II plur.
dēlĭnebamĭni
III plur.
dēlĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlĭnar
II sing.
dēlĭnēris, dēlĭnēre
III sing.
dēlĭnētur
I plur.
dēlĭnēmur
II plur.
dēlĭnemĭni
III plur.
dēlĭnentur
PERFETTO
I sing.
delitus, –a, –um sum
II sing.
delitus, –a, –um es
III sing.
delitus, –a, –um est
I plur.
deliti, –ae, –a sumus
II plur.
deliti, –ae, –a estis
III plur.
deliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delitus, –a, –um eram
II sing.
delitus, –a, –um eras
III sing.
delitus, –a, –um erat
I plur.
deliti, –ae, –a eramus
II plur.
deliti, –ae, –a eratis
III plur.
deliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delitus, –a, –um ero
II sing.
delitus, –a, –um eris
III sing.
delitus, –a, –um erit
I plur.
deliti, –ae, –a erimus
II plur.
deliti, –ae, –a eritis
III plur.
deliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlĭnar
II sing.
dēlĭnāris, dēlĭnāre
III sing.
dēlĭnātur
I plur.
dēlĭnāmur
II plur.
dēlĭnamĭni
III plur.
dēlĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlĭnĕrer
II sing.
dēlĭnerēris, dēlĭnerēre
III sing.
dēlĭnerētur
I plur.
dēlĭnerēmur
II plur.
dēlĭneremĭni
III plur.
dēlĭnerentur
PERFETTO
I sing.
delitus, –a, –um sim
II sing.
delitus, –a, –um sis
III sing.
delitus, –a, –um sit
I plur.
deliti, –ae, –a simus
II plur.
deliti, –ae, –a sitis
III plur.
deliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delitus, –a, –um essem
II sing.
delitus, –a, –um esses
III sing.
delitus, –a, –um esset
I plur.
deliti, –ae, –a essemus
II plur.
deliti, –ae, –a essetis
III plur.
deliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlĭnĕre
II plur.
dēlĭnimĭni
FUTURO
II sing.
dēlĭnĭtor
III sing.
dēlĭnĭtor
II plur.
–
III plur.
dēlĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
delitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlĭni
PERFETTO
Singolare:
delitus, –a, –um esse
Plurale:
deliti, –ae, –a esse
FUTURO
delitum esse
GERUNDIVO
dēlĭnendus, –a, –um
SUPINO
delitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēlĭnor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android