dēlinquor - Diatesi passiva
(dēlinquo, dēlinquis, deliqui, delictum, dēlinquĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēlinquor
II sing.
dēlinquĕris, dēlinquĕre
III sing.
dēlinquĭtur
I plur.
dēlinquĭmur
II plur.
dēlinquimĭni
III plur.
dēlinquuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēlinquēbar
II sing.
dēlinquebāris, dēlinquebāre
III sing.
dēlinquebātur
I plur.
dēlinquebāmur
II plur.
dēlinquebamĭni
III plur.
dēlinquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēlinquar
II sing.
dēlinquēris, dēlinquēre
III sing.
dēlinquētur
I plur.
dēlinquēmur
II plur.
dēlinquemĭni
III plur.
dēlinquentur
PERFETTO
I sing.
delictus, –a, –um sum
II sing.
delictus, –a, –um es
III sing.
delictus, –a, –um est
I plur.
delicti, –ae, –a sumus
II plur.
delicti, –ae, –a estis
III plur.
delicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delictus, –a, –um eram
II sing.
delictus, –a, –um eras
III sing.
delictus, –a, –um erat
I plur.
delicti, –ae, –a eramus
II plur.
delicti, –ae, –a eratis
III plur.
delicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
delictus, –a, –um ero
II sing.
delictus, –a, –um eris
III sing.
delictus, –a, –um erit
I plur.
delicti, –ae, –a erimus
II plur.
delicti, –ae, –a eritis
III plur.
delicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēlinquar
II sing.
dēlinquāris, dēlinquāre
III sing.
dēlinquātur
I plur.
dēlinquāmur
II plur.
dēlinquamĭni
III plur.
dēlinquantur
IMPERFETTO
I sing.
dēlinquĕrer
II sing.
dēlinquerēris, dēlinquerēre
III sing.
dēlinquerētur
I plur.
dēlinquerēmur
II plur.
dēlinqueremĭni
III plur.
dēlinquerentur
PERFETTO
I sing.
delictus, –a, –um sim
II sing.
delictus, –a, –um sis
III sing.
delictus, –a, –um sit
I plur.
delicti, –ae, –a simus
II plur.
delicti, –ae, –a sitis
III plur.
delicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
delictus, –a, –um essem
II sing.
delictus, –a, –um esses
III sing.
delictus, –a, –um esset
I plur.
delicti, –ae, –a essemus
II plur.
delicti, –ae, –a essetis
III plur.
delicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēlinquĕre
II plur.
dēlinquĭmini
FUTURO
II sing.
dēlinquĭtor
III sing.
dēlinquĭtor
II plur.
–
III plur.
dēlinquuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
delictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēlinqui
PERFETTO
Singolare:
delictus, –a, –um esse
Plurale:
delicti, –ae, –a esse
FUTURO
delictum esse
GERUNDIVO
dēlinquendus, –a, –um
SUPINO
delictu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēlinquor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android