praepostĕro - Diatesi attiva
(praepostĕro, praepostĕras, praeposteravi, praeposteratum, praepostĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepostĕro
II sing.
praepostĕras
III sing.
praepostĕrat
I plur.
praepostĕrāmus
II plur.
praepostĕrātis
III plur.
praepostĕrant
IMPERFETTO
I sing.
praepostĕrābam
II sing.
praepostĕrābas
III sing.
praepostĕrābat
I plur.
praepostĕrabāmus
II plur.
praepostĕrabātis
III plur.
praepostĕrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepostĕrābo
II sing.
praepostĕrābis
III sing.
praepostĕrābit
I plur.
praepostĕrabĭmus
II plur.
praepostĕrabĭtis
III plur.
praepostĕrābunt
PERFETTO
I sing.
praeposteravi
II sing.
praeposteravisti
III sing.
praeposteravit
I plur.
praeposteravĭmus
II plur.
praeposteravistis
III plur.
praeposteravērunt, praeposteravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeposteravĕram
II sing.
praeposteravĕras
III sing.
praeposteravĕrat
I plur.
praeposteraverāmus
II plur.
praeposteraverātis
III plur.
praeposteravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeposteravĕro
II sing.
praeposteravĕris
III sing.
praeposteravĕrit
I plur.
praeposteraverĭmus
II plur.
praeposteraverĭtis
III plur.
praeposteravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepostĕrem
II sing.
praepostĕres
III sing.
praepostĕret
I plur.
praepostĕrēmus
II plur.
praepostĕrētis
III plur.
praepostĕrent
IMPERFETTO
I sing.
praepostĕrārem
II sing.
praepostĕrāres
III sing.
praepostĕrāret
I plur.
praepostĕrarēmus
II plur.
praepostĕrarētis
III plur.
praepostĕrārent
PERFETTO
I sing.
praeposteravĕrim
II sing.
praeposteravĕris
III sing.
praeposteravĕrit
I plur.
praeposteraverĭmus
II plur.
praeposteraverĭtis
III plur.
praeposteravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeposteravissem
II sing.
praeposteravisses
III sing.
praeposteravisset
I plur.
praeposteravissēmus
II plur.
praeposteravissētis
III plur.
praeposteravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepostĕra
II plur.
praepostĕrāte
FUTURO
II sing.
praepostĕrāto
III sing.
praepostĕrāto
II plur.
praepostĕratōte
III plur.
praepostĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praepostĕrans, –antis
FUTURO
praeposteratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praepostĕrāre
PERFETTO
praeposteravisse
FUTURO
Singolare:
praeposteratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeposteratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praepostĕrandi
Dativo:
praepostĕrando
Accusativo:
ad praepostĕrandum
Ablativo:
praepostĕrando
SUPINO
praeposteratum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praepostĕro v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android