praepostĕror - Diatesi passiva
(praepostĕro, praepostĕras, praeposteravi, praeposteratum, praepostĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepostĕror
II sing.
praepostĕrāris, praepostĕrāre
III sing.
praepostĕrātur
I plur.
praepostĕrāmur
II plur.
praepostĕramĭni
III plur.
praepostĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
praepostĕrābar
II sing.
praepostĕrabāris, praepostĕrabāre
III sing.
praepostĕrabātur
I plur.
praepostĕrabāmur
II plur.
praepostĕrabamĭni
III plur.
praepostĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepostĕrābor
II sing.
praepostĕrabĕris, praepostĕrabĕre
III sing.
praepostĕrabĭtur
I plur.
praepostĕrabĭmur
II plur.
praepostĕrabimĭni
III plur.
praepostĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
praeposteratus, –a, –um sum
II sing.
praeposteratus, –a, –um es
III sing.
praeposteratus, –a, –um est
I plur.
praeposterati, –ae, –a sumus
II plur.
praeposterati, –ae, –a estis
III plur.
praeposterati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeposteratus, –a, –um eram
II sing.
praeposteratus, –a, –um eras
III sing.
praeposteratus, –a, –um erat
I plur.
praeposterati, –ae, –a eramus
II plur.
praeposterati, –ae, –a eratis
III plur.
praeposterati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeposteratus, –a, –um ero
II sing.
praeposteratus, –a, –um eris
III sing.
praeposteratus, –a, –um erit
I plur.
praeposterati, –ae, –a erimus
II plur.
praeposterati, –ae, –a eritis
III plur.
praeposterati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepostĕrer
II sing.
praepostĕrēris, praepostĕrēre
III sing.
praepostĕrētur
I plur.
praepostĕrēmur
II plur.
praepostĕremĭni
III plur.
praepostĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
praepostĕrārer
II sing.
praepostĕrarēris, praepostĕrarēre
III sing.
praepostĕrarētur
I plur.
praepostĕrarēmur
II plur.
praepostĕraremĭni
III plur.
praepostĕrarentur
PERFETTO
I sing.
praeposteratus, –a, –um sim
II sing.
praeposteratus, –a, –um sis
III sing.
praeposteratus, –a, –um sit
I plur.
praeposterati, –ae, –a simus
II plur.
praeposterati, –ae, –a sitis
III plur.
praeposterati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeposteratus, –a, –um essem
II sing.
praeposteratus, –a, –um esses
III sing.
praeposteratus, –a, –um esset
I plur.
praeposterati, –ae, –a essemus
II plur.
praeposterati, –ae, –a essetis
III plur.
praeposterati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepostĕrāre
II plur.
praepostĕramĭni
FUTURO
II sing.
praepostĕrātor
III sing.
praepostĕrātor
II plur.
–
III plur.
praepostĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeposteratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praepostĕrāri
PERFETTO
Singolare:
praeposteratus, –a, –um esse
Plurale:
praeposterati, –ae, –a esse
FUTURO
praeposteratum esse
GERUNDIVO
praepostĕrandus, –a, –um
SUPINO
praeposteratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praepostĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android