Donazione

praepŏtens

(praepŏtens, praepŏtens, praepŏtens)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praepŏtens
Gen.
praepotentis
Dat.
praepotenti
Acc.
praepotentem
Abl.
praepotenti
Voc.
praepŏtens
PLURALE
Nom.
praepotentes
Gen.
praepotentĭum
Dat.
praepotentĭbus
Acc.
praepotentes
Abl.
praepotentĭbus
Voc.
praepotentes
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praepŏtens
Gen.
praepotentis
Dat.
praepotenti
Acc.
praepotentem
Abl.
praepotenti
Voc.
praepŏtens
PLURALE
Nom.
praepotentes
Gen.
praepotentĭum
Dat.
praepotentĭbus
Acc.
praepotentes
Abl.
praepotentĭbus
Voc.
praepotentes
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praepŏtens
Gen.
praepotentis
Dat.
praepotenti
Acc.
praepŏtens
Abl.
praepotenti
Voc.
praepŏtens
PLURALE
Nom.
praepotentĭa
Gen.
praepotentĭum
Dat.
praepotentĭbus
Acc.
praepotentĭa
Abl.
praepotentĭbus
Voc.
praepotentĭa

‹ praepostĕrus
praepŏtentes ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepostĕrē avv.
praepostĕrĭtās sost. femm. III decl.
praepostĕro v. tr. I coniug.
praepostĕror v. tr. I coniug.
praepostĕrus agg. I cl.
praepŏtens agg. II cl.
praepŏtentes sost. masch. pl. III decl.
praepŏtentĭa sost. femm. I decl.
praeprŏpĕrantĕr avv.
praeprŏpĕrē avv.
praeprŏpĕrus agg. I cl.
praepūtĭātĭo sost. femm. III decl.
praepūtĭātus agg. I cl.
praepūtĭum Sost. nt. II decl.
praerădĭans agg. part. pres. II cl.
praerădĭo v. tr. e intr. I coniug.
praerădĭor v. tr. e intr. I coniug.
praerancĭdus agg. I cl.
praerăpĭdus agg. I cl.
praerāsus agg. I cl.
{{ID:PRAEPOTENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android