praeprŏpĕrus

(praeproperus, praeproperă, praeproperum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeproperus
Gen.
praeproperi
Dat.
praepropero
Acc.
praeproperum
Abl.
praepropero
Voc.
praepropere
PLURALE
Nom.
praeproperi
Gen.
praeproperōrum
Dat.
praeproperis
Acc.
praeproperos
Abl.
praeproperis
Voc.
praeproperi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeproperă
Gen.
praeproperae
Dat.
praeproperae
Acc.
praeproperam
Abl.
praeproperā
Voc.
praeproperă
PLURALE
Nom.
praeproperae
Gen.
praeproperārum
Dat.
praeproperis
Acc.
praeproperas
Abl.
praeproperis
Voc.
praeproperae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeproperum
Gen.
praeproperi
Dat.
praepropero
Acc.
praeproperum
Abl.
praepropero
Voc.
praeproperum
PLURALE
Nom.
praepropera
Gen.
praeproperōrum
Dat.
praeproperis
Acc.
praepropera
Abl.
praeproperis
Voc.
praepropera




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEPROPERUS100}}