Donazione

praetermitto - Diatesi attiva

(praetermitto, praetermittis, praetermisi, praetermissum, praetermittĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetermitto
II sing.
praetermittis
III sing.
praetermittit
I plur.
praetermittĭmus
II plur.
praetermittĭtis
III plur.
praetermittunt
IMPERFETTO
I sing.
praetermittēbam
II sing.
praetermittēbas
III sing.
praetermittēbat
I plur.
praetermittebāmus
II plur.
praetermittebātis
III plur.
praetermittēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetermittam
II sing.
praetermittes
III sing.
praetermittet
I plur.
praetermittēmus
II plur.
praetermittētis
III plur.
praetermittent
PERFETTO
I sing.
praetermisi
II sing.
praetermisisti
III sing.
praetermisit
I plur.
praetermisĭmus
II plur.
praetermisistis
III plur.
praetermisērunt, praetermisēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetermisĕram
II sing.
praetermisĕras
III sing.
praetermisĕrat
I plur.
praetermiserāmus
II plur.
praetermiserātis
III plur.
praetermisĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetermisĕro
II sing.
praetermisĕris
III sing.
praetermisĕrit
I plur.
praetermiserĭmus
II plur.
praetermiserĭtis
III plur.
praetermisĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetermittam
II sing.
praetermittas
III sing.
praetermittat
I plur.
praetermittāmus
II plur.
praetermittātis
III plur.
praetermittant
IMPERFETTO
I sing.
praetermittĕrem
II sing.
praetermittĕres
III sing.
praetermittĕret
I plur.
praetermitterēmus
II plur.
praetermitterētis
III plur.
praetermittĕrent
PERFETTO
I sing.
praetermisĕrim
II sing.
praetermisĕris
III sing.
praetermisĕrit
I plur.
praetermiserĭmus
II plur.
praetermiserĭtis
III plur.
praetermisĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetermisissem
II sing.
praetermisisses
III sing.
praetermisisset
I plur.
praetermisissēmus
II plur.
praetermisissētis
III plur.
praetermisissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetermittĕ
II plur.
praetermittĭte
FUTURO
II sing.
praetermittĭto
III sing.
praetermittĭto
II plur.
praetermittitōte
III plur.
praetermittunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praetermittens, –entis
FUTURO
praetermissūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praetermittĕre
PERFETTO
praetermisisse
FUTURO
Singolare:
praetermissūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praetermissūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praetermittendi
Dativo:
praetermittendo
Accusativo:
ad praetermittendum
Ablativo:
praetermittendo
SUPINO
praetermissum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praetermittens
praetermittor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetermissĭo sost. femm. III decl.
praetermissūrūs agg. part. fut.
praetermissus agg. part. perf. I cl.
praetermissus agg. inf. perf.
praetermittens agg. part. pres. II cl.
praetermitto v. tr. III coniug.
praetermittor v. tr. III coniug.
praetermonstrans agg. part. pres. II cl.
praetermonstro v. tr. I coniug.
praetermonstror v. tr. I coniug.
praeternāvĭgans agg. part. pres. II cl.
praeternāvĭgo v. tr. I coniug.
praeternāvĭgor v. tr. I coniug.
praetĕro v. tr. III coniug.
praetĕror v. tr. III coniug.
praeterproptĕr avv.
praeterquăm avv.
praetersum v. intr. an.
praetervectĭo sost. femm. III decl.
praetervectūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAETERMITTO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android