Donazione

praetĕnŭis

(praetenuis, praetenuis, praetenue)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praetenuis
Gen.
praetenuis
Dat.
praetenui
Acc.
praetenuem
Abl.
praetenui
Voc.
praetenuis
PLURALE
Nom.
praetenues
Gen.
praetenuĭum
Dat.
praetenuĭbus
Acc.
praetenues
Abl.
praetenuĭbus
Voc.
praetenues
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praetenuis
Gen.
praetenuis
Dat.
praetenui
Acc.
praetenuem
Abl.
praetenui
Voc.
praetenuis
PLURALE
Nom.
praetenues
Gen.
praetenuĭum
Dat.
praetenuĭbus
Acc.
praetenues
Abl.
praetenuĭbus
Voc.
praetenues
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praetenue
Gen.
praetenuis
Dat.
praetenui
Acc.
praetenue
Abl.
praetenui
Voc.
praetenue
PLURALE
Nom.
praetenuĭa
Gen.
praetenuĭum
Dat.
praetenuĭbus
Acc.
praetenuĭa
Abl.
praetenuĭbus
Voc.
praetenuĭa

‹ praetentus
praetĕpescens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetentor v. tr. I coniug.
praetentūra sost. femm. I decl.
praetentūrūs agg. part. fut.
praetentus agg. part. perf. I cl.
praetentus agg. inf. perf.
praetĕnŭis agg. II cl.
praetĕpescens agg. part. pres. II cl.
praetĕpesco v. intr. III coniug.
praetĕr avv.
praetĕr prep.
praetĕrăgens agg. part. pres. II cl.
praetĕrăgo v. tr. III coniug.
praetĕrăgor v. tr. III coniug.
praeterbītens agg. part. pres. II cl.
praeterbīto v. tr. III coniug.
praeterbītor v. tr. III coniug.
praetercurrens agg. part. pres. II cl.
praetercurro v. tr. e intr. III coniug.
praetercurror v. tr. e intr. III coniug.
praetercursūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAETENUIS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android