Donazione

praesūmor - Diatesi passiva

(praesūmo, praesūmis, praesumpsi, praesumptum, praesūmĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesūmor
II sing.
praesūmĕris, praesūmĕre
III sing.
praesūmĭtur
I plur.
praesūmĭmur
II plur.
praesūmimĭni
III plur.
praesūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
praesūmēbar
II sing.
praesūmebāris, praesūmebāre
III sing.
praesūmebātur
I plur.
praesūmebāmur
II plur.
praesūmebamĭni
III plur.
praesūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesūmar
II sing.
praesūmēris, praesūmēre
III sing.
praesūmētur
I plur.
praesūmēmur
II plur.
praesūmemĭni
III plur.
praesūmentur
PERFETTO
I sing.
praesumptus, –a, –um sum
II sing.
praesumptus, –a, –um es
III sing.
praesumptus, –a, –um est
I plur.
praesumpti, –ae, –a sumus
II plur.
praesumpti, –ae, –a estis
III plur.
praesumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesumptus, –a, –um eram
II sing.
praesumptus, –a, –um eras
III sing.
praesumptus, –a, –um erat
I plur.
praesumpti, –ae, –a eramus
II plur.
praesumpti, –ae, –a eratis
III plur.
praesumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesumptus, –a, –um ero
II sing.
praesumptus, –a, –um eris
III sing.
praesumptus, –a, –um erit
I plur.
praesumpti, –ae, –a erimus
II plur.
praesumpti, –ae, –a eritis
III plur.
praesumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesūmar
II sing.
praesūmāris, praesūmāre
III sing.
praesūmātur
I plur.
praesūmāmur
II plur.
praesūmamĭni
III plur.
praesūmantur
IMPERFETTO
I sing.
praesūmĕrer
II sing.
praesūmerēris, praesūmerēre
III sing.
praesūmerētur
I plur.
praesūmerēmur
II plur.
praesūmeremĭni
III plur.
praesūmerentur
PERFETTO
I sing.
praesumptus, –a, –um sim
II sing.
praesumptus, –a, –um sis
III sing.
praesumptus, –a, –um sit
I plur.
praesumpti, –ae, –a simus
II plur.
praesumpti, –ae, –a sitis
III plur.
praesumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesumptus, –a, –um essem
II sing.
praesumptus, –a, –um esses
III sing.
praesumptus, –a, –um esset
I plur.
praesumpti, –ae, –a essemus
II plur.
praesumpti, –ae, –a essetis
III plur.
praesumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesūmĕre
II plur.
praesūmimĭni
FUTURO
II sing.
praesūmĭtor
III sing.
praesūmĭtor
II plur.
–
III plur.
praesūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praesumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesūmi
PERFETTO
Singolare:
praesumptus, –a, –um esse
Plurale:
praesumpti, –ae, –a esse
FUTURO
praesumptum esse
GERUNDIVO
praesūmendus, –a, –um
SUPINO
praesumptu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praesūmo
praesumptē ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesum v. intr. an.
praesūmens agg. part. pres. II cl.
praesūmentĕr avv.
praesummus agg. I cl.
praesūmo v. tr. III coniug.
praesūmor v. tr. III coniug.
praesumptē avv.
praesumptĭo sost. femm. III decl.
praesumptĭōsus agg. I cl.
praesumptīvē avv.
praesumptīvus agg. I cl.
praesumptŏr sost. masch. III decl.
praesumptōrĭē avv.
praesumptūrūs agg. part. fut.
praesumptus agg. part. perf. I cl.
praesumptus agg. inf. perf.
praesŭo v. tr. III coniug.
praesŭor v. tr. III coniug.
praesurgens agg. part. pres. II cl.
praesurgo v. intr. III coniug.
{{ID:PRAESUMOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android