Donazione

praesūmens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praesūmens
Gen.
praesūmentis
Dat.
praesūmenti
Acc.
praesūmentem
Abl.
praesūmens
Voc.
praesūmenti
PLURALE
Nom.
praesūmentes
Gen.
praesūmentium
Dat.
praesūmentibus
Acc.
praesūmentes
Abl.
praesūmentes
Voc.
praesūmentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praesūmens
Gen.
praesūmentis
Dat.
praesūmenti
Acc.
praesūmentem
Abl.
praesūmens
Voc.
praesūmenti
PLURALE
Nom.
praesūmentes
Gen.
praesūmentium
Dat.
praesūmentibus
Acc.
praesūmentes
Abl.
praesūmentes
Voc.
praesūmentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praesūmens
Gen.
praesūmentis
Dat.
praesūmenti
Acc.
praesūmens
Abl.
praesūmens
Voc.
praesūmenti
PLURALE
Nom.
praesūmentia
Gen.
praesūmentium
Dat.
praesūmentibus
Acc.
praesūmentia
Abl.
praesūmentia
Voc.
praesūmentibus

‹ praesum
praesūmentĕr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesultans agg. part. pres. II cl.
praesultātŏr sost. masch. III decl.
praesulto v. intr. I coniug.
praesultŏr sost. masch. III decl.
praesum v. intr. an.
praesūmens agg. part. pres. II cl.
praesūmentĕr avv.
praesummus agg. I cl.
praesūmo v. tr. III coniug.
praesūmor v. tr. III coniug.
praesumptē avv.
praesumptĭo sost. femm. III decl.
praesumptĭōsus agg. I cl.
praesumptīvē avv.
praesumptīvus agg. I cl.
praesumptŏr sost. masch. III decl.
praesumptōrĭē avv.
praesumptūrūs agg. part. fut.
praesumptus agg. part. perf. I cl.
praesumptus agg. inf. perf.
{{ID:PRAESUMENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android