Donazione

praesŭor - Diatesi passiva

(praesŭo, praesŭis, praesutum, praesŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesŭor
II sing.
praesŭĕris, praesŭĕre
III sing.
praesŭĭtur
I plur.
praesŭĭmur
II plur.
praesŭimĭni
III plur.
praesŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
praesŭēbar
II sing.
praesŭebāris, praesŭebāre
III sing.
praesŭebātur
I plur.
praesŭebāmur
II plur.
praesŭebamĭni
III plur.
praesŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesŭar
II sing.
praesŭēris, praesŭēre
III sing.
praesŭētur
I plur.
praesŭēmur
II plur.
praesŭemĭni
III plur.
praesŭentur
PERFETTO
I sing.
praesutus, –a, –um sum
II sing.
praesutus, –a, –um es
III sing.
praesutus, –a, –um est
I plur.
praesuti, –ae, –a sumus
II plur.
praesuti, –ae, –a estis
III plur.
praesuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesutus, –a, –um eram
II sing.
praesutus, –a, –um eras
III sing.
praesutus, –a, –um erat
I plur.
praesuti, –ae, –a eramus
II plur.
praesuti, –ae, –a eratis
III plur.
praesuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesutus, –a, –um ero
II sing.
praesutus, –a, –um eris
III sing.
praesutus, –a, –um erit
I plur.
praesuti, –ae, –a erimus
II plur.
praesuti, –ae, –a eritis
III plur.
praesuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesŭar
II sing.
praesŭāris, praesŭāre
III sing.
praesŭātur
I plur.
praesŭāmur
II plur.
praesŭamĭni
III plur.
praesŭantur
IMPERFETTO
I sing.
praesŭĕrer
II sing.
praesŭerēris, praesŭerēre
III sing.
praesŭerētur
I plur.
praesŭerēmur
II plur.
praesŭeremĭni
III plur.
praesŭerentur
PERFETTO
I sing.
praesutus, –a, –um sim
II sing.
praesutus, –a, –um sis
III sing.
praesutus, –a, –um sit
I plur.
praesuti, –ae, –a simus
II plur.
praesuti, –ae, –a sitis
III plur.
praesuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesutus, –a, –um essem
II sing.
praesutus, –a, –um esses
III sing.
praesutus, –a, –um esset
I plur.
praesuti, –ae, –a essemus
II plur.
praesuti, –ae, –a essetis
III plur.
praesuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesŭĕre
II plur.
praesŭimĭni
FUTURO
II sing.
praesŭĭtor
III sing.
praesŭĭtor
II plur.
–
III plur.
praesŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praesutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesŭi
PERFETTO
Singolare:
praesutus, –a, –um esse
Plurale:
praesuti, –ae, –a esse
FUTURO
praesutum esse
GERUNDIVO
praesŭendus, –a, –um
SUPINO
praesutu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praesŭo
praesurgens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesumptōrĭē avv.
praesumptūrūs agg. part. fut.
praesumptus agg. part. perf. I cl.
praesumptus agg. inf. perf.
praesŭo v. tr. III coniug.
praesŭor v. tr. III coniug.
praesurgens agg. part. pres. II cl.
praesurgo v. intr. III coniug.
praesuspectans agg. part. pres. II cl.
praesuspecto v. tr. I coniug.
praesuspector v. tr. I coniug.
praesutūrūs agg. part. fut.
praesutus agg. part. perf. I cl.
praesutus agg. inf. perf.
praetardans agg. part. pres. II cl.
praetardo v. tr. I coniug.
praetardor v. tr. I coniug.
praetectūrūs agg. part. fut.
praetectus agg. part. perf. I cl.
praetectus agg. inf. perf.
{{ID:PRAESUOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android