Donazione

praesurgo - Diatesi attiva

(praesurgo, praesurgis, praesurrexi, praesurgĕre)

verbo intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesurgo
II sing.
praesurgis
III sing.
praesurgit
I plur.
praesurgĭmus
II plur.
praesurgĭtis
III plur.
praesurgunt
IMPERFETTO
I sing.
praesurgēbam
II sing.
praesurgēbas
III sing.
praesurgēbat
I plur.
praesurgebāmus
II plur.
praesurgebātis
III plur.
praesurgēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesurgam
II sing.
praesurges
III sing.
praesurget
I plur.
praesurgēmus
II plur.
praesurgētis
III plur.
praesurgent
PERFETTO
I sing.
praesurrexi
II sing.
praesurrexisti
III sing.
praesurrexit
I plur.
praesurrexĭmus
II plur.
praesurrexistis
III plur.
praesurrexērunt, praesurrexēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesurrexĕram
II sing.
praesurrexĕras
III sing.
praesurrexĕrat
I plur.
praesurrexerāmus
II plur.
praesurrexerātis
III plur.
praesurrexĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesurrexĕro
II sing.
praesurrexĕris
III sing.
praesurrexĕrit
I plur.
praesurrexerĭmus
II plur.
praesurrexerĭtis
III plur.
praesurrexĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesurgam
II sing.
praesurgas
III sing.
praesurgat
I plur.
praesurgāmus
II plur.
praesurgātis
III plur.
praesurgant
IMPERFETTO
I sing.
praesurgĕrem
II sing.
praesurgĕres
III sing.
praesurgĕret
I plur.
praesurgerēmus
II plur.
praesurgerētis
III plur.
praesurgĕrent
PERFETTO
I sing.
praesurrexĕrim
II sing.
praesurrexĕris
III sing.
praesurrexĕrit
I plur.
praesurrexerĭmus
II plur.
praesurrexerĭtis
III plur.
praesurrexĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesurrexissem
II sing.
praesurrexisses
III sing.
praesurrexisset
I plur.
praesurrexissēmus
II plur.
praesurrexissētis
III plur.
praesurrexissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesurgĕ
II plur.
praesurgĭte
FUTURO
II sing.
praesurgĭto
III sing.
praesurgĭto
II plur.
praesurgitōte
III plur.
praesurgunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praesurgens, –entis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praesurgĕre
PERFETTO
praesurrexisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praesurgendi
Dativo:
praesurgendo
Accusativo:
ad praesurgendum
Ablativo:
praesurgendo
SUPINO
–



‹ praesurgens
praesuspectans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesumptus agg. part. perf. I cl.
praesumptus agg. inf. perf.
praesŭo v. tr. III coniug.
praesŭor v. tr. III coniug.
praesurgens agg. part. pres. II cl.
praesurgo v. intr. III coniug.
praesuspectans agg. part. pres. II cl.
praesuspecto v. tr. I coniug.
praesuspector v. tr. I coniug.
praesutūrūs agg. part. fut.
praesutus agg. part. perf. I cl.
praesutus agg. inf. perf.
praetardans agg. part. pres. II cl.
praetardo v. tr. I coniug.
praetardor v. tr. I coniug.
praetectūrūs agg. part. fut.
praetectus agg. part. perf. I cl.
praetectus agg. inf. perf.
praetĕgens agg. part. pres. II cl.
praetĕgo v. tr. III coniug.
{{ID:PRAESURGO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android