Donazione

praescĭo - Diatesi attiva

(praescĭo, praescis, praescii, praescitum, praescīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praescĭo
II sing.
praescis
III sing.
praescit
I plur.
praescīmus
II plur.
praescītis
III plur.
praescĭunt
IMPERFETTO
I sing.
praesciēbam
II sing.
praesciēbas
III sing.
praesciēbat
I plur.
praesciebāmus
II plur.
praesciebātis
III plur.
praesciēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praescĭam
II sing.
praescĭes
III sing.
praescĭet
I plur.
praesciēmus
II plur.
praesciētis
III plur.
praescĭent
PERFETTO
I sing.
praescii o praescivi
II sing.
praesciisti o praescivisti
III sing.
praesciit o praescivit
I plur.
praesciĭmus o praescivĭmus
II plur.
praesciistis o praescivistis
III plur.
praesciērunt o praescivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesciĕram o praescivĕram
II sing.
praesciĕras o praescivĕras
III sing.
praesciĕrat o praescivĕrat
I plur.
praescierāmus o praesciverāmus
II plur.
praescierātis o praesciverātis
III plur.
praesciĕrant o praescivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesciĕro o praescivĕro
II sing.
praesciĕris o praescivĕris
III sing.
praesciĕrit o praescivĕrit
I plur.
praescierĭmus o praesciverĭmus
II plur.
praescierĭtis o praesciverĭtis
III plur.
praesciĕrint o praescivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praescĭam
II sing.
praescĭas
III sing.
praescĭat
I plur.
praesciāmus
II plur.
praesciātis
III plur.
praescĭant
IMPERFETTO
I sing.
praescīrem
II sing.
praescīres
III sing.
praescīret
I plur.
praescirēmus
II plur.
praescirētis
III plur.
praescīrent
PERFETTO
I sing.
praesciĕrim o praescivĕrim
II sing.
praesciĕris o praescivĕris
III sing.
praesciĕrit o praescivĕrit
I plur.
praescierĭmus o praesciverĭmus
II plur.
praescierĭtis o praesciverĭtis
III plur.
praesciĕrint o praescivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesciissem o praescivissem
II sing.
praesciisses o praescivisses
III sing.
praesciisset o praescivisset
I plur.
praesciissēmus o praescivissēmus
II plur.
praesciissētis o praescivissētis
III plur.
praesciissent o praescivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesci
II plur.
praescīte
FUTURO
II sing.
praescīto
III sing.
praescīto
II plur.
praescitōte
III plur.
praesciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praesciens, –ientis
FUTURO
praescitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praescīre
PERFETTO
praesciisse o praescivisse
FUTURO
Singolare:
praescitūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praescitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praesciendi
Dativo:
praesciendo
Accusativo:
ad praesciendum
Ablativo:
praesciendo
SUPINO
praescitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praescindor
praescĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesciens agg. part. pres. II cl.
praescĭentĭa sost. femm. I decl.
praescindens agg. part. pres. II cl.
praescindo v. tr. III coniug.
praescindor v. tr. III coniug.
praescĭo v. tr. IV coniug.
praescĭor v. tr. IV coniug.
praesciscens agg. part. pres. II cl.
praescisco v. tr. III coniug.
praesciscor v. tr. III coniug.
praescītĭo sost. femm. III decl.
praescitum Sost. nt. II decl.
praescitūrūs agg. part. fut.
praescītŭs sost. masch. IV decl.
praescitus agg. part. perf. I cl.
praescitus agg. inf. perf.
praescĭus agg. I cl.
praescrībens agg. part. pres. II cl.
praescrībo v. tr. e intr. III coniug.
praescrībor v. tr. e intr. III coniug.
{{ID:PRAESCIO100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android